Tag "Przemysław Szubartowicz"
Artystka osobna
Doskonale wiem, co to jest wzwód, niejednokrotnie przeżyłam z nim kontakt, ale nie bardzo mam ochotę o tym śpiewać Katarzyna Groniec (ur. w 1972 r.) – w 1988 r. na Festiwalu Młodych Talentów w Poznaniu zdobyła główną nagrodę, następnie wystąpiła w musicalu „Metro”, gdzie wcieliła się w postać Anki. Przez kilka lat współpracowała z warszawskim Teatrem Buffo, występując m.in. w spektaklach „Do grającej szafy grosik wrzuć”, „Grosik 2”, „Obok nas” i „Tyle miłości”. Potem związała się z Teatrem Ateneum, gdzie grała
Mroczna epoka Mroczków
Festiwal w Gdyni nie ma kompletnie żadnego znaczenia. To jest taka zabawa środowiskowa JAN NOWICKI (ur. w 1939 r. w Kowalu k. Włocławka) – aktor teatralny i filmowy. W latach 1958-1960 studiował na Wydziale Aktorskim w łódzkiej Filmówce, w 1964 r. ukończył studia w krakowskiej PWST. W tym samym roku zadebiutował w teatrze. Rok później związał się na trwałe ze Starym Teatrem w Krakowie, a także – towarzysko – z Piwnicą pod Baranami. Grał m.in. w „Tangu” Mrożka, „Czarnej komedii” Shaffera, „Poskromieniu złośnicy” Szekspira,
Pozytywne wibracje polskiego kina
Największy kryzys polska kinematografia ma za sobą Agnieszka Odorowicz, dyrektor Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej – Mija trzeci rok działalności Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Jak z tej perspektywy ocenia pani kondycję naszej kinematografii? – Chłodno, ale przez to obiektywnie pokazują to liczby. W nieodległej przeszłości w Polsce produkowano od 11 do 15 filmów fabularnych rocznie. Za kadencji min. Waldemara Dąbrowskiego było ich ponad 20, a w tym roku mówimy już o 60 filmach. 31 z nich zostało zgłoszonych
Westerplatte – Bój z cenzurą cd.
Reżyser, który pragnie zdjąć z obrony Westerplatte ciężar mitu, sam mity tworzy? Sprawa filmu „Tajemnica Westerplatte”, a właściwie scenariusza autorstwa Pawła Chochlewa, którą opisałem w poprzednim numerze „Przeglądu”, utknęła w martwym punkcie: oburzeni (na to, że twórca wkłada w ręce bohaterów wojennych butelki z wódką) pozostali oburzeni, politycy nie ustąpili z pozycji prewencyjnych cenzorów (bo nie chcą wydawać publicznych pieniędzy na film, który, ich zdaniem, mija się z „prawdą historyczną”), a środowisko filmowe (jak najbardziej słusznie)
Stary ten zgiełk
Na Jazz Jamboree byli chyba wszyscy, którzy być musieli, nawet Miles Davis 18 września 1958 r. Leopold Tyrmand wkroczył na scenę warszawskiego klubu Stodoła pośród słyszalnych westchnień zachwytu zgromadzonych na widowni dziewcząt. Słynne czerwone skarpetki, na nosie bardzo modne naówczas okulary, podobne do tych, jakie w tym samym roku nosił Zbyszek Cybulski w „Popiele i diamencie” Andrzeja Wajdy. „Będziemy słuchać jazzu. Po to, żeby dać wyraz pewnym przekonaniom. Był bowiem czas, gdy jazz
Westerplatte bój z cenzurą
Jak wolno pokazywać polską historię w filmie Rozogniona debata medialna wokół filmu „Tajemnica Westerplatte” na pierwszy rzut oka przypomina burzę w szklance wody, zwłaszcza że dotyczy obrazu, który jeszcze nie powstał, scenariusza, którego nikt dobrze nie zna, a także jednoznacznie wzniosłego dla Polaków wydarzenia historycznego, które jednak było już w przeszłości przedmiotem rozmaitych sporów. Ale to pozór, ponieważ w sprawę zaangażowali się nie tylko publicyści i ludzie filmu (którzy wystosowali apel w obronie wolności słowa oraz przeciwko cenzurze prewencyjnej),
Cała Polska śpiewa (z) Czesławem
Chciałbym, żeby ludzie znali mnie z mojej muzyki, a nie z medialnych wygłupów Czesław Mozil, autor projektu Czesław Śpiewa (ur. 12 kwietnia 1979 r. w Zabrzu) – wokalista, kompozytor, muzyk grający głównie na akordeonie guzikowym, absolwent The Royal Danish Academy of Music. Od 5. do 28. roku życia mieszkał w Danii. Tworzy trudną do sklasyfikowania muzykę, łączącą kabaret, rock, a nawet punk. Gra m.in. z założoną przez siebie duńską grupą rockową Tesco Value (nazwa pochodzi od przezwiska, jakim
Najlepiej bujać w obłokach
Roman Polański: Chciałem bawić, wywołując śmiech, łzy lub przerażenie. Uwielbiam błaznować, stroić miny na scenie świata Aktor Martin Shaw, który zagrał u Romana Polańskiego w filmie „Makbet” z 1972 r., opowiedział kiedyś taką anegdotę: „Jest mistrzem w wychwytywaniu niezauważalnych wprost detali. Kiedyś zobaczyłem go, jak w furii darł w strzępy kostium, bo okazało się, że został uszyty na maszynie. „Co się z wami, kurwa, dzieje, ludzie?! Przecież jest, kurwa, rok 1076!!! Ile wtedy było
Czy ktoś mnie jeszcze wzruszy?
Grażyna Szapołowska Polskie kino jest hermetyczne. Będzie miało ogromną trudność, by trafić ze swoim przesłaniem do globalizującego się świata – Zacznijmy od spojrzenia w przeszłość. Czy to prawda, że zasugerowała pani Krzysztofowi Kieślowskiemu pozytywne zakończenie dłuższej wersji „Dekalogu 6”, czyli „Krótkiego filmu o miłości”? – Nie tyle było to pozytywne zakończenie, ile ukazanie marzenia o tym, co mogłoby być między ludźmi, gdyby mieli do siebie trochę więcej zaufania. Główny bohater, Tomek, przychodzi więc w tej wyobrażonej scenie do Magdy,
Frustraci kontra inny świat
Prof. Ludwik Stomma Platforma to jest partia strachu. Oni się wszystkiego boją, PiS, Kościoła, a przede wszystkim boją się zrobić jakikolwiek znaczący ruch – Panie profesorze, nawiązując do tytułu pańskiej najnowszej książki „Skandale polskie”, chciałbym zapytać na wstępie: czym jest skandal w historii? – Skandal jest zawsze tym, co przekracza reguły panującej w danym momencie poprawności. Czasami wywołuje tylko wzburzenie opinii publicznej, która fascynuje się zdarzeniami skandalicznymi, dyskutuje o nich lub
