Beata Ścibakówna aktorka Teatru Powszechnego, a obecnie Teatru Narodowego w Warszawie. Role teatralne: Zosia w „Panu Tadeuszu”, Klara w „Ślubach panieńskich”, Armanda w „Zmowie świętoszków”, Alina w „Balladynie”, Goneryla w „Królu Learze”, Olga w „Kartotece” i Agatka w „Szkole żon”. Spektakle i filmy telewizyjne, m.in.: „Na dnie”, „Słomkowy kapelusz”, „Dama kameliowa”, „Tygrysy Europy”, „Matki, żony i kochanki” oraz „Złotopolscy”. 1. Kiedy Pani zrozumiała, że jest już dorosła? – W czasach studenckich. Gdy wróciłam po całym dniu nauki do akademika i zobaczyłam, że lodówka jest pusta. Zdałam sobie sprawę, że nadszedł czas, gdy już nikt nie będzie się o mnie tak troszczył jak do tej pory w rodzinnym domu. 2. Jakie wspomnienie z dzieciństwa Panią prześladuje? – Żadne. Miałam szczęśliwe dzieciństwo. 3. Czy płakała Pani kiedyś z miłości? – Z braku miłości. 4. Co ostatnio najbardziej wyprowadziło Panią z równowagi? – Trudno wyprowadzić mnie z równowagi. 5. Czy ma Pani taką osobę, której nigdy nie wybaczy? – Nie mam. 6. Czego ma Pani za dużo? – PIT-ów! 7. W życiu nie ma nic lepszego niż… – …poczucie bezpieczeństwa dla mojej rodziny i stabilizacja zawodowa. 8. Brak mi pewności siebie, kiedy… – …wchodzę do głębokiej wody. 9. Starość to… – …kolejny etap. 10. Czym jest dla Pani fresk Leonarda da Vinci „Ostatnia wieczerza”? – Wspomnieniem domu mojej babci. Tam ten obraz, a raczej jego daleką kopię, zobaczyłam po raz pierwszy. 11. Przed jaką pokusą nie jest Pani w stanie się wybronić? – Dom Perignon. 12. Z kim chciałaby Pani zjeść uroczystą kolację? – Z Szekspirem. 13. Praca, jakiej by się Pani nigdy nie podjęła? – Opieka nad cudzymi dziećmi. 14. Od kogo nauczyła się Pani najwięcej? – Od Jana Eng1erta. 15. Jaka była najbardziej ryzykowna decyzja, którą podjęła Pani w swym życiu? – Nie powiem. 16. Komputer to dla Pani… – …magia, niestety, jeszcze czarna. 17. Czy lubi Pani wyobrażać sobie, co by Pani zrobiła, gdyby ponownie mogła przeżyć swoje życie? – Za wcześnie dla mnie na takie pytanie. 18. Czy ogląda się Pani w lustrze, ilekroć jest ku temu sposobność? – Ja nie jestem wielbicielką swojej urody. 19. Czy była Pani kiedyś u wróżki? – Tak, w dzieciństwie. Powiedziała mi, że pojadę za wielką wodę; to było w czasach, gdy z Polski w ogóle trudno było wyjechać za granicę. Spełniło się, i to wielokrotnie. 20. Czy ściska Panią w gardle, gdy słyszy Pani narodowy hymn Polski? – Tak. 21. Czy czuje się Pani duszą towarzystwa? – Zależy jakiego. 22. Jak się Pani zachowa, gdy ktoś obcy zostawi Panią na chwilę samą w swoim pokoju, w którym na biurku leży otwarta książka lub notatki o tej książce? Przerzuci Pani kartki? – Do książki zajrzę. 23. Jaką chciałby Pani pozostać w pamięci przyjaciół? – Uśmiechniętą. Udostępnij: Kliknij, aby udostępnić na Facebooku (Otwiera się w nowym oknie) Facebook Kliknij, aby udostępnić na X (Otwiera się w nowym oknie) X Kliknij, aby udostępnić na X (Otwiera się w nowym oknie) X Kliknij, aby udostępnić na Telegramie (Otwiera się w nowym oknie) Telegram Kliknij, aby udostępnić na WhatsApp (Otwiera się w nowym oknie) WhatsApp Kliknij, aby wysłać odnośnik e-mailem do znajomego (Otwiera się w nowym oknie) E-mail Kliknij by wydrukować (Otwiera się w nowym oknie) Drukuj
Tagi:
Helena Kowalik
