W hiszpańskiej kampanii wyborczej głównym rozgrywającym staje się umiarkowana partia politycznych debiutantów Albert Rivera ma 36 lat i na konferencjach prasowych swojej partii wygląda bardziej jak sprawny rzecznik prasowy dużego koncernu albo twarz optymistycznej kampanii społecznej niż poważny polityk, mogący lada moment zadecydować o składzie koalicji rządzącej w jednym z największych krajów Europy. Nie unosi się, nie krytykuje obecnych, poprzednich ani przyszłych premierów – pewnie przeczuwając, że z każdym z nich być może będzie musiał negocjować umowę koalicyjną. Kiedy dziewięć lat temu niedoświadczony absolwent barcelońskiego wydziału prawa zakładał partię Ciudadanos (hiszp. Obywatele), daleko mu było do obecnej popularności. Żeby zwrócić uwagę opinii publicznej na nową inicjatywę polityczną, a przede wszystkim by przełamać duopol Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE) i Partii Ludowej (PP), na lokalnym rynku rywalizujących dodatkowo z katalońskimi separatystami, Rivera pozował nago na plakatach z logo partii, czym wzbudził kontrowersje w całym kraju. Cierpliwie do przodu Przez pierwsze lata funkcjonowania Obywatele nie odnosili większych sukcesów. W skali kraju ich poparcie było marginalne, rzadko przekraczało próg wyborczy. Na katalońskim podwórku Rivera nie był w stanie przeobrazić się w postać pierwszoplanową. Przez niemal dekadę pozostawał w cieniu lidera separatystów Artura Masa, który obiecywał odłączenie się bogatej prowincji od Madrytu i popierany był momentami przez trzy czwarte mieszkańców regionu. Przełom nastąpił w zeszłym roku, kiedy na hiszpańskiej scenie politycznej zaczęło się rozpychać łokciami ugrupowanie Podemos. Stworzone na fali potężnej frustracji społecznej wywołanej kryzysem finansowym, szalejącym bezrobociem i niewyobrażalną korupcją wśród polityków obu głównych partii szybko przebiło się przez szklany sufit i odebrało znaczną część elektoratu dawnym monopolistom – PSOE i PP. Na sukcesie Podemos skorzystały inne partie, dotychczas pozostające w cieniu dużych ugrupowań – w tym Ciudadanos. W zeszłorocznych wyborach do Parlamentu Europejskiego Riverze pierwszy raz udało się wprowadzić do niego swoich reprezentantów – wynik 3,2% w skali kraju dał Obywatelom dwa mandaty eurodeputowanych. To pozwoliło przebić się z lokalnego podwórka do krajowych mediów. Rivera z miejsca stał się ich bohaterem: ułożony, elokwentny, ale i zdecydowany w swoich poglądach, wybijał się na tle starych liderów dwóch największych partii, mówiących z reguły okrągłymi zdaniami i nieustannie przedstawiających sponsorowane przez UE projekty infrastrukturalne jako remedium na bezrobocie i recesję na Półwyspie Iberyjskim. Rozważna polityka medialna, nieskażony skandalami wizerunek oraz umiarkowana retoryka wyborcza, w której Obywatele stawiają na rozwój małych i średnich przedsiębiorstw oraz liberalizację przepisów podatkowych, zachowując jednocześnie postępowość w kwestiach światopoglądowych, spowodowały, że Rivera ma szansę zostać głównym rozgrywającym w grudniowych wyborach parlamentarnych. Po raz pierwszy od upadku dyktatury gen. Franco ani socjaliści, ani postfrankistowska Partia Ludowa najpewniej nie będą w stanie stworzyć własnego rządu i poszukają brakujących głosów właśnie u Obywateli. Podatki w dół Rivera i jego partia bywają porównywani do Podemos, hiszpańskiej partii protestu stawiającej sobie za punkt honoru skończenie z narzucaną od kilku lat przez Brukselę polityką oszczędności i cięć w sektorze publicznym. Trudno jednak o bardziej nietrafione porównanie – Ciudadanos proponują wyborcom odmienny program niż krzykliwa, często populistyczna platforma Podemos. Choć prezentują postulaty liberalne zarówno pod względem ekonomicznym, jak i światopoglądowym, nie da się im przypiąć łatki zdecydowanie ideologicznej. Jak mówi sam Rivera, Obywatele to partia rozwiązywania problemów, a nie konkretnej linii patrzenia na świat. Swój program opierają na obniżeniu podatków – VAT dla dużych przedsiębiorstw do 25%, a podatku dochodowego do 16-19% i ustaleniu najwyższego progu podatkowego na 40%. Całą gospodarkę chcą oprzeć na innowacjach w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw – Rivera domaga się zwiększenia do 3% PKB wydatków na badania i rozwój. Ponadto postawił sobie za cel ograniczenie rozbuchanej biurokracji. Ze względu na dwuizbowy parlament i daleko idącą autonomię niektórych prowincji aparat państwowy w Hiszpanii nie tylko jest ogromny, ale również ma daleko idące kompetencje regulacyjne, co często wskazuje się jako przyczynę niemal wszechobecnej na szczeblu regionalnym korupcji. Rivera zapowiada, że jeśli dojdzie do władzy, będzie postulował likwidację Senatu i znaczące
Tagi:
Mateusz Mazzini
