CHARAKTER (Z) PISMA
Sprzyja mu szczęśliwy przypadek. To połączenie Williama Szekspira z Ajatollahem Homeinim: jest silny, błyskotliwy, o stalowych nerwach i wrodzonym poczuciu wyższości. Interesuje go przede wszystkim utrzymanie swojej rzetelnie wypracowanej pozycji. Lubi władzę. Nie pragnie jednak panować nad innymi za wszelką cenę. Bywa żarliwy, lecz nie zstępuje z wyżyn swojej godności, by roztkliwiać się romansami – wcale nie jest ckliwy. Ma jednak mnóstwo wdzięku i potrafi czarować w sposób wręcz niespotykany.
Cały tekst pana Huka – wraz z podpisem – przechyla się lekko ku dołowi, z czego wynika, że często widzi świat w czarnych kolorach. Kropki nad „j” w kształcie złamanego przecinka sugerują, że w sytuacjach konfliktowych nie wycofuje się, lecz bywa brutalny, potrafi tyranizować innych i ma bardzo duże wymagania wobec ludzi. Brak drugiej litery „i” na końcu wyrazu „grafologi” oznacza bałaganiarstwo, ale nie niedouczenie, ponieważ postawił dwie kropki nad „i” – także nad tym, którego nie było. Zamaszyste przekreślenie „t” w imieniu sugeruje, iż jest człowiekiem pełnym fantazji i animuszu, zaś hak zwrotny w pierwszej literze imienia i w pierwszej literze nazwiska oznacza zadziorność i zaciętość w działaniach.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy