CHARAKTER (Z) PISMA Pismo pana Wodeckiego jest wymowne. Literki stawia lewoskrętne i generalnie trzyma je w pionie, nie pochylając ich ani w lewo, ani w prawo – zatem wbrew pozorom nie jest ani towarzyski, ani serdeczny. W działaniach – zacięty. Nie liczy się z ludźmi. Zwróćmy uwagę na pętlicę nóżki litery „p” zakończoną u góry ostrym haczykiem: to cecha złożona, wskazująca zarówno na przesadną zmysłowość, jak i na zadziorność oraz zapiekłość w sytuacjach konfliktowych. Latami powtarza więc te same błędy. Sprowokowany – okazuje nieustępliwość. Obraz jego odręcznego pisma niemal całkowicie pozbawiony jest kątowatości, toteż lubi solidnie wypocząć po pracy, a nawet zabawić się z dziewczynami. Umie oceniać sytuację, manipulować i kontrolować: w jego grafizmie można dostrzec wiele elementów „nitkowatych” (np.: „pozdrowienia”, a zwłaszcza – „ZWodecki”). Ma jednak swojego pecha: nad miarę przedłużone ogonki liter („e”, „a”) kończących wyrazy zdradzają, że bywa nierozważny oraz rozrzutny… Share this:FacebookXTwitterTelegramWhatsAppEmailPrint
Tagi:
Jerzy Danton
