My, zebrani 11 lipca 2015 r., w dniu kolejnej rocznicy rozpoczęcia masowych mordów Polaków na Kresach Wschodnich na uroczystości odsłonięcia pomnika Ofiar Rzezi Wołyńskiej i Galicyjskiej w Zbąszynku zwracamy się do Instytutu Pamięci Narodowej i Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa o podjęcie działań w celu upamiętnienia wszystkich ofiar tej rzezi. Nie kieruje nami chęć odwetu ani potępienia narodu ukraińskiego. Chodzi nam jedynie o pamięć o ofiarach zamordowanych tylko z tego powodu, że byli Polakami. Nie zamierzamy wznawiać dyskusji na temat tego, czy było to ludobójstwo, czy czystka etniczna. Jesteśmy przekonani, że masowe mordowanie Polaków było przemyślaną i skoordynowaną akcją Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii podjętą w celu eksterminacji Polaków i „oczyszczenia” z nich terenów uznanych za przynależne do Ukrainy. Z rąk nacjonalistów zginęło ok. 100 tys. Polaków, którym należy się pamięć (…). Wiemy, że zbudowanie symbolicznej mogiły (…) na terytorium obecnej Ukrainy, czyli tam, gdzie spoczywają ich prochy, może być niemożliwe w sytuacji nakazania przez parlament Ukrainy ustawowego obowiązku poszanowania wszystkich członków dawnych organizacji OUN-B i UPA. Symboliczna mogiła może też być tam narażona na bezczeszczenie. Jesteśmy również świadomi, że ekshumacja ciał zakopanych bez pogrzebu, niejednokrotnie bestialsko spalonych, jest dziś niemożliwa. Dlatego oczekujemy podjęcia działań, których efektem będzie symboliczny pogrzeb i postawienie znanym i anonimowym ofiarom zbiorowego grobu na terenach Polski Zachodniej, czyli tam, gdzie żyjemy my, ostatni ocaleni i potomkowie tych, którzy ocaleć nie zdołali. (…)
Tagi:
rzeź wołyńska
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy