Wpisy od Agnieszka Grześkiewicz
Gdy język kołkiem staje
Jąkanie to niezwykle demokratyczne schorzenie. Nikt się z nim nie rodzi, ale przychodzimy na świat z predyspozycją do niego
Córko, będę żyła za ciebie!
Alicja ma 40 lat, pracuje w agencji reklamowej. Sprawia wrażenie osoby, która lubi grać pierwsze skrzypce. Kiedy jej to mówię, śmieje się i odpowiada, że dyrygentem w jej życiu cały czas jest matka. Kilka telefonów dziennie to norma. Niezliczone porady, które byłyby dobre dla dziewczynki („Pamiętaj, poranki są już chłodne, zakładaj coś ciepłego”, „Jak będziesz wychodzić z domu, sprawdź, czy kanarka zamknęłaś w klatce”, „Nie jedz końcówek bananów, słyszałam, że to niezdrowe”), już zupełnie jej nie dziwią. – To jej dzwonienie doprowadza mnie do szału. Wiem dokładnie, w jakich godzinach będzie się do mnie dobijać i o co pytać: czy na pewno zjadłam śniadanie, co będę robić po pracy, kiedy ją odwiedzę – mówi podenerwowana Alicja. Jest jednym z wielu dorosłych dzieci nadopiekuńczych rodziców.
Terapia po butelce
Jeśli alkoholowe libacje są na porządku dziennym, trudno mówić o sielskim dzieciństwie, które tak chętnie przedstawiane jest w reklamach. Kiedy słowo dom budzi strach, kiedy za tę koszmarną codzienność wini się siebie, a nie rodziców, trudno się przygotowywać do klasówki czy beztrosko rozmawiać z rówieśnikami. Niełatwo z takim nadbagażem wędrować przez życie. Życie zamknięte w trzech literach – DDA. Dorosłe dzieci alkoholików odczuwają skutki uzależnienia rodziców nierzadko przez całe życie. 25-letnia Zosia samotnie wychowująca dwuletnią córkę twierdzi, że syndrom DDA wpłynął właściwie na wszystkie jej związki. Wybierała zawsze mężczyzn „niegrzecznych”, z problemami. Spokojnych odrzucała, bo w jej życiu emocje musiały wprost kipieć.
