Wpisy od Andrzej Bober
Uciekinierzy
Światowe media donoszą o stale zwiększającej się liczbie północnych Koreańczyków, którzy szukają lepszych warunków życia w południowej części Korei. Ale przyjazd do bogatszej, lepiej rozwiniętej i technologicznie zaawansowanej Republiki Korei nie dla wszystkich zbiegłych obywateli reżimu jest gwarancją lepszego jutra. Niektórzy uciekinierzy nie są bowiem w stanie odnaleźć się w nowych warunkach ustrojowo-systemowych. Większość uchodźców liczy na to, że po drugiej stronie będzie wszystkiego pod dostatkiem, na miejscu okazuje się natomiast, że o swoje życie trzeba się samemu zatroszczyć. Jak sobie radzą i dlaczego na Południu nie są przyjmowani z otwartymi ramionami?
Bomba Kima
Korea Północna raz po raz nawołuje do wojny i prowokuje, Korea Południowa podnosi stopień gotowości swoich wojsk, społeczność międzynarodowa gromi północnokoreańskiego prowokatora, Rada Bezpieczeństwa ONZ wygraża niewiele znaczącymi sankcjami, reszta świata milczy i zastanawia się, kiedy ten teatr się skończy. Jak poinformowała 12 lutego br. północnokoreańska agencja prasowa KCNA, reżim przeprowadził trzecią, udaną próbę jądrową.
Google w państwie Kima
Maskotki Disneya, miniówki na ulicy, koncerty rockowe, markowe torebki żony głowy państwa, nowe parki rozrywki, a wreszcie noworoczne orędzie, pierwsze od 19 lat, wzywające do wzrostu gospodarczego, oraz próba odebrania wojsku kontroli nad ekonomią kraju. Taki jest bilans roku rządów Kim Dzong Una. Także na płaszczyźnie międzynarodowej reżim zdaje się akcentować wolę przemian. Władze wracają do rozmów z Japonią i niewygodnego tematu porwań obywateli japońskich. Rozmowy z Rosją przyniosły umorzenie 10 mld dol. długu zaciągniętego jeszcze za czasów ZSRR. Do KRLD przyjeżdżają z wykładami obcokrajowcy, a naukowcy północnokoreańscy składają wizyty na uczelniach zagranicznych. Czy to wyczekiwane od lat reformy w największym skansenie utopii czy kolejna gra pozorów? Czym są te pokazówki Pjongjangu?
Błyskawiczna sukcesja
Przejęcie władzy w przypadku reżimów autorytarnych, takich jak północnokoreański, wiąże się zawsze z dużym ryzykiem. Szczególnie łatwo w tym czasie o przewrót kierowany przez opozycyjne struktury polityczne bądź wojskowe. Tymczasem proces sukcesji władzy w klanie Kimów można uznać za dobiegający końca. Kim Ir Sen potrzebował 20 lat na przekazanie władzy synowi Kim Dzong Ilowi. Kim Dzong Un uzyskał władzę w nieco ponad trzy lata. Jak to możliwe? Choć to młody Kim zdaje się dzierżyć pełnię władzy, nie można jednak wykluczyć, że jest on sterowany przez swojego wuja Jang Song Thaeka.
Dokąd płynie delfin Un?
W Korei Północnej ważni są nie partyjniacy, ale generalicja. To armia niemal od 15 lat stanowi pierwszą siłę w kraju. Na początku roku z wizytą w Chinach, Korei Południowej i Japonii gościł Kurt Campbell, asystent sekretarza stanu USA ds. Azji Wschodniej i Pacyfiku,
Koreańskie paradoksy
Kraj Dżucze: hamburgery i głodowe racje ryżu, dygnitarze w limuzynach i lekarze operujący bez znieczulenia Jeśli wydaje się nam, że już wszystko widzieliśmy, że wszędzie dobrze, tylko nie tu, gdzie żyjemy, powinniśmy odwiedzić Koreę Północną. Choć to terapia szokowa,
