Bożena Dykiel – „kobieton” i pracowita opiekunka

Bożena Dykiel – „kobieton” i pracowita opiekunka

CHARAKTER (Z) PISMA Jej niezwykła intuicja graniczy z jasnowidzeniem. Cechuje ją odwaga i zimna krew. Chętnie opiekuje się słabszymi i pomaga potrzebującym. Pani Bożena posługuje się typowo „męskim” pismem (z punktu widzenia grafologów „starej daty”). Według nich pismo „kobiece” powinno być delikatne, subtelne i pełne krągłości. Rzecz w tym, że jest wśród nas wiele kobiet z przewagą w charakterze cech „męskich” oraz mężczyzn z przewagą cech „kobiecych”, co odzwierciedla się w piśmie. Pani Bożena pisze twardo i brutalnie. Naciska długopisem na papier tak mocno, że tekst odbija się na kilkunastu kartkach będących pod spodem. Oznacza to, iż jest pewna siebie, ma ogromną siłę woli, nieraz bywa gwałtowna, despotyczna, nieugięta, a w sytuacjach konfliktowych używa przemocy (nawet i fizycznej!). „B” w imieniu ujawnia, że jest rodzinną tradycjonalistką, chętnie żyjącą wspomnieniami. Niezwykłe, odwrócone „D” w nazwisku świadczy o niebywałej przekorze. „C” w słowie „Czytelników” w formie spiralki zdradza, iż na co dzień grzeszy pretensjonalnością i egocentryzmem. Share this:FacebookXTwitterTelegramWhatsAppEmailPrint

Ten artykuł przeczytasz do końca tylko z aktywną subskrypcją cyfrową.
Aby uzyskać dostęp, należy zakupić jeden z dostępnych pakietów:
Dostęp na 1 miesiąc do archiwum Przeglądu lub Dostęp na 12 miesięcy do archiwum Przeglądu
Porównaj dostępne pakiety
Wydanie: 2002, 31/2002

Kategorie: Sylwetki
Tagi: Jerzy Danton