Hanka Bielicka – magnetyczna diablica

Hanka Bielicka – magnetyczna diablica

CHARAKTER (Z) PISMA

Z pozoru towarzyska, wszędzie roztacza swoje wdzięki, by przekonać nas o swojej niewinności – ale gdy tylko otworzy usta, zaczyna zgrzytać. To egoistka i oportunistka. Lubi wyprowadzać w pole ludzi i bezwstydnie z tego korzysta. Dręczy ją jednak pojęcie dobra i zła.
Wszystkie litery pani Hanki są duże, szerokie, lecz niezbyt okrągłe (zawierają sporo kątowatości) – to sugeruje, iż jest osobą śmiałą, przedsiębiorczą, przywódczą, kochającą błyszczeć. Zdarza się jej jednak wpadać w kłótliwość. Bywa wtedy uparta, szorstka i cierpka w obyciu. Stawia kropki w formie złamanego przecinka, co znaczy, że potrafi być brutalna. Wersy jej pisma lekko wznoszą się w górę, czyli rozpiera ją radość życia oraz duża ambicja. O ambicji, niekiedy nawet neurotycznej, świadczy także to, że pochyla swoje literki w lewo. Ma szeroki gest i nieraz okazuje się rozrzutna – stąd w kończących wyrazy literkach „a” i „e” pozostawia długie ogonki. Często mówi szybciej, niż myśli, co poznajemy po niedomkniętych literach „a” w wyrazach „Hanka”, „różami”, „Nawet”. Brak jest kropki po zakończonej myśli oraz po podpisie, co świadczy, iż na co dzień jest nieostrożna i w gorącej wodzie kąpana. Łączy litery ze sobą: to odzwierciedlenie umysłu logicznego i chętnie dedukującego, któremu jednak niekiedy brak intuicji.

Wydanie: 09/2002, 2002

Kategorie: Sylwetki
Tagi: Jerzy Danton

Napisz komentarz

Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy