CHARAKTER (Z) PISMA Człowiek posługujący się kreską „ciastowatą” (szeroką, sytą i nieraz rozsmarowaną) demonstruje skłonność do poddawania się rozkoszom zmysłowym. Oryginał jest poplamiony i nakreślony został atramentem koloru… złotego! To wszystko oznacza, iż mamy do czynienia z kimś pragnącym w każdej sytuacji być na świeczniku i grać pierwsze skrzypce. Uwielbia komplementy i bardzo łatwo złapać go na lep pochlebstw. Niedostrzegany przez innych czułby się fatalnie – zresztą łatwość ulegania pesymizmowi z byle powodu odzwierciedla się np. w tym, że literki „j” i „y” mają ogonki pozbawione pętlic i są raptownie urwane u dołu. Upodobanie do barwności obrazu pisma zdradza główny motyw jego postępowania, a mianowicie witalność i ogromny apetyt na życie. Nazwisko kończy nitką, czyniąc je nieczytelnym – odbiorca jest mu zatem obojętny, potrzebuje ludzi, by otrzymywać od nich ciepło w rozmaitych formach. Wydatne pętlice w górnej strefie wstęgi pisma – tu np. „k” („Staszek”) – potwierdzają, iż jego ego ma się aż nazbyt dobrze. Przerwana kreska w tej właśnie literze zdradza, że ma on kłopoty z sercem i powinien czym prędzej skorygować sobie poziom potasu we krwi. Udostępnij: Kliknij, aby udostępnić na Facebooku (Otwiera się w nowym oknie) Facebook Kliknij, aby udostępnić na X (Otwiera się w nowym oknie) X Kliknij, aby udostępnić na X (Otwiera się w nowym oknie) X Kliknij, aby udostępnić na Telegramie (Otwiera się w nowym oknie) Telegram Kliknij, aby udostępnić na WhatsApp (Otwiera się w nowym oknie) WhatsApp Kliknij, aby wysłać odnośnik e-mailem do znajomego (Otwiera się w nowym oknie) E-mail Kliknij by wydrukować (Otwiera się w nowym oknie) Drukuj
Tagi:
Jerzy Danton
