Tag "Tadeusz Różewicz"
Teatr, który obchodzi widza
Moi mistrzowie mówili: nie patrz na scenę, patrz na widownię Artur Tyszkiewicz – nowy dyrektor warszawskiego teatru Ateneum Zmieniło się tutaj. Gabinet wyglądał inaczej. – Niczego nie zmieniałem, wszystko stoi tak, jak stało. Za Gustawa Holoubka było tu jednak inaczej, gdzieś zniknął stary, okrągły stolik. – Coś sobie przypominam, ale po moim bezpośrednim poprzedniku nie wprowadzałem żadnych zmian. Czuje pan na sobie brzemię tradycji? Z tego miejsca dyrygowali teatrem Janusz Warmiński,
Rok Różewicza: kartoteka prawnuków
Utwór Tadeusza Różewicza staje się kluczem do opisu świata dla kolejnych pokoleń Kiedy demonstracyjnie krytyczna wobec ówczesnego teatru „Kartoteka” Tadeusza Różewicza pojawiła się na scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie (1960), Jan Kott z rozbrajającą szczerością stwierdził, że „Różewicz napisał naprawdę tradycyjny dramat narodowy”. Za nim powtarzali to inni, dodając, że to dramat pokolenia porażonych wojną, wciąż przeżywających traumę i z trudem znajdujących miejsce w powojennej rzeczywistości. Tego rodzaju interpretacja pozbawiała „Kartotekę” wymiaru
Uśmiech poety
Tadeusz Różewicz – patron roku 2021 Miał bardzo sympatyczny uśmiech. Rozbrajający i miły, który całkiem zmieniał wygląd jego skupionej zazwyczaj twarzy. Taki, który pozwalał mu unikać odpowiedzi na trudne pytania i wywinąć się od rozmów, w których nie chciał uczestniczyć. Informacja o nim pojawia się we wspomnieniach o poecie, a w nagranych wywiadach widać, jak Tadeusz Różewicz uśmiecha się, mówiąc, że poezję należy czytać z miłością, i prosząc młodych odbiorców, by zajrzeli do jego książek. Być może niechętny budowaniu pomników
Sto najdziwniejszych książek świata
Minęły cztery tygodnie prób w klasycznym trybie: godz. 10-14 i 18-21/22. Ale wiadomo, tekst musiał być gotowy wcześniej – „Leśni. Apokryf” na podstawie partyzanckich opowiadań Tadeusza Różewicza dla Teatru Polskiego we Wrocławiu. Od miesięcy czytam w kółko opowiadania partyzanckie, dramaty, wiersze Różewicza – świata poza nim nie widzę. Dlatego kiedy tekst się ustatecznił, osiadł w sobie na próbach i miałam pierwszy wolny dzień, zapuściłam zespół Pixies, zrobiłam kawę i pomyślałam: to będzie wspaniały, ciepły,
Zawsze Różewicz
51. Wrocławskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora przechodzą do kronik festiwalowych jako ostatnie Historia Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora kołem się toczy. Zaczęło się od Tadeusza Różewicza i na Różewiczu kończy. 51. WROSTJA przechodzą do kronik festiwalowych jako ostatnie. Zanosiło się na to od dawna. Twórca WROSTJA Wiesław Geras, pozostawiony sam sobie, bez wyraźnego wsparcia ze strony samorządu województwa dolnośląskiego, zbywany przez urzędy, postanowił swoją przeszło półwieczną przygodę z tym festiwalem zakończyć. Koniec
Od Różewicza do Różewicza
Jubileusz Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora Jeśliby szukać znaku rozpoznawczego Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora (WROSTJA), którym stuknęła akurat pięćdziesiątka, jednym z nich mógłby być Tadeusz Różewicz. Nie przypadkiem pierwszy historyczny laureat konkursu monodramów Tadeusz Malak, nagrodzony za spektakl „W środku życia” według Różewicza właśnie, inaugurował festiwal jubileuszowy. I tym razem rzecz miała miejsce w Piwnicy Świdnickiej, która wprawdzie nie jest już Klubem Młodzieży Pracującej ZMS, tylko restauracją, jednak
Przed końcem
Tadeusz Różewicz przed końcem dom pracy twórczej idę alejką mrówki już pracują kopczyki piasku w każdym otworek wejście do podziemnego świata mrówki są maleńkie nie wiem czy to mrówki faraona? żeby je zobaczyć muszę się pochylić co widzę – niektóre mają skrzydełka – to „samce” okupują ten przywilej śmiercią po wypełnieniu obowiązku umierają panie z wysokich obcasów chciałyby nas też tak urządzić nakarmić dodać skrzydełek a
Pokusy
Najnowszy wiersz Tadeusza Różewicza dla Czytelników „Przeglądu” na święta jakie pokusy czekają na starego poetę? żeby znaleźć się w piaskownicy z dadaistami (…)! mężczyzna to duże dziecko tym bardziej poeta Stary poeta ma prawo a nawet obowiązek zdziecinnieć tym bardziej że dzieci to podobno jedyni mieszkańcy nieba na ziemi… Villon Jarry Arp Breton Francis Tzara Tristan Picabia Marcel Breton André Duchamp Vincent Ray Man Maria Cocteau
Wrota śmierci
Wrota śmierci Pamięci Henryka Bereski (1926 – 2005) kiedy zaczynałem pisać ten wiersz jeszcze „wszyscy” żyli potem zaczęli odchodzić najtrudniejsze zadanie w życiu przejść przez wrota śmierci bez pomocy (boga) Anioła wierzący przechodzi przez wrota śmierci z zamkniętymi oczami z uśmiechem na ustach ja jeszcze idę mam za sobą drogę która wydłuża się z godziny na godzinę z dnia na dzień przed sobą mam drogę coraz
Pan Pongo
Najnowszy niepublikowany wiersz Tadeusza Różewicza Pan Pongo Zbliża się Boże Narodzenie 2005 roku Wczoraj byłem w zoo aby złożyć życzenia świąteczne zwierzętom odwiedziłem najpierw dzieciniec Mały osiołek który urodził się 8 sierpnia 2004 roku już nie jest taki mały (nie wiem jak ma na imię) kozy zajęte były śniadaniem kozioł pachniał (jak ostry ser i przypominał średniowieczne wizerunki diabła) kucyk był smutny a że jest kary wyglądał
