Wpisy od Jerzy Danton
Edyta Górniak – ja przeciw tobie…
CHARAKTER (Z) PISMA Wyraz „pozdrowieniami”, pisany „pod sznurek”, świadczy, iż pani Edyta bywa labilna emocjonalnie, lecz sprytna i przebiegła, ale nienawidzi, gdy ktoś ją krytykuje. Jest gadatliwa i kąśliwa: nóżka litery „p” – mocna, urwana, w formie przeciągniętej od góry w dół kreski – pisząca i podobne drzewce litery „d” świadczą o czarnowidztwie, żądzy władzy i silnym charakterze. Rozdęte „Z” na początku, z pętlicą u dołu i haczykiem na końcu, oznacza egoizm, brutalność i zadziorność w kłótniach, do których podświadomie dąży. Podobnie
Krzysztof Hanke – lepiej nie wchodzić mu w drogę
CHARAKTER (Z) PISMA Umysł ma żywiołowy i wojowniczy – bystry, czujny i praktyczny. Pożąda majątku i jest pewny siebie. Skąd to wiemy? Z podpisu. Ale po kolei… Podpis zaczyna się ogromną pętlicą, w strefie śródlinijnej, co oznacza żądzę posiadania, pragnienie doznawania czysto materialnych rozkoszy i koncentrowanie się na sprawach przyziemnych. Dalej podpis mówi, kim pan Krzysztof chciałby być. Jest kątowaty – mnóstwo w nim ostrości – z czego wynika, że piszący odczuwa pragnienie bycia złośliwym,
Katarzyna Groniec – władczość i pretensjonalność
CHARAKTER (Z) PISMA Pierwsze litery imienia i nazwiska, zawierające pętelki, bywają typowe dla ludzi egocentrycznych, władczych oraz pretensjonalnych, gwałtownych, łatwo wpadających w złość – szczególnie, gdy usłyszą coś niepochlebnego o sobie. Wymagają od innych oddania i lojalności, lecz dla siebie są osłupiająco pobłażliwi. Litera „d” („dla”) rozpoczynająca się formą lewoskrętnej „ślimacznicy” odzwierciedla zdolności do biznesu, ale droga, którą autor rękopisu dochodzi do sukcesów, pozostawia sporo do życzenia. Taki ktoś nie ma skrupułów, chętnie ratuje się
Małgorzata Foremniak – solidność i stałość
CHARAKTER (Z) PISMA Skromny, niezawierający udziwnień, składający się z imienia i nazwiska autograf (zwany przez grafologów „królewskim”), świadczy o szlachetności charakteru i zdaje się mówić: „Możecie na mnie liczyć”. Z tego wynika, że pani Małgorzata bywa wyrozumiała wobec innych, lecz jednocześnie odznacza się samokrytycyzmem i wiele wymaga od siebie. Wytrwale oraz nieugięcie dąży do celu, bo zarówno podpis, jak i to, co niżej, nakreśliła równo „pod sznurek”. Jest staranna, uważna i dba o szczegóły, gdyż nie zapomina o kropkach, przy czym
Olgierd Łukaszewicz – prawość i fatalizm
CHARAKTER (Z) PISMA To dziwne, że aktor, dysponując papierem formatu A-5, pisze tak, iż niżej już się nie da. Zamieszczona tu próbka pisma ma wymiary 6 na 3 cm (!) i została ulokowana na dole kartki, w centralnej części – zatem autor bywa przesadnie skromny, nie chce rzucać się w oczy i nie lubi odgrywać w życiu pierwszoplanowych ról – imię oraz nazwisko rozpoczęte małymi literami oznacza pokorę i uczciwość. Ponieważ pozostawił przesadnie dużo miejsca w górnej części kartki
Piotr Bałtroczyk – elokwencja i ból
CHARAKTER (Z) PISMA Chyba już od urodzenia imponuje ludziom wyczuciem, polotem, stylem, witalnością i urokiem – jego pismo jest delikatne, „optymistycznie beztrosko” zaniedbane, zalatujące liberalizmem – no i małe „p” w imieniu, z długim ogonkiem w formie pętlicy, wskazujące na pragnienie, by każdy, kto go spotka, natychmiast przeszedł z nim na „ty” i polubił go szczerze. Ale tę pretensjonalność widać w podkreśleniu nazwiska zakończonym spiralką oraz w zakończeniu nazwiska „strzelistą” (na pozór) „fajką”, opadającą anemicznie w dół, a potem wykwitającą z wysiłkiem w górę.
Halina Kunicka – spontaniczność i zapalczywość
CHARAKTER (Z) PISMA To, co jako pierwsze uderza grafologa, to widoczne nawet dla laika „rozczochrane” pismo – cecha osób niezrównoważonych, uwielbiających zmiany dla samych zmian i nieznoszących ograniczeń. Spontaniczność to ich ulubiona zabawka. Owo „rozczochranie” oznacza zapalczywość. Pani Kunicka traci mnóstwo energii na miotanie się bez sensu w zbyt wielu kierunkach naraz – wszystko, o czym wyżej, uwidacznia bowiem rozpoczęta haczykiem kropka nad „i” w formie pionowego, długiego i ostrego jak
Włodzimierz Mahorny – perfekcjonizm i przenikliwość
CHARAKTER (Z) PISMA Pierwszą cechą jego pisma, jaka rzuca się w oczy, są duże odstępy między wyrazami (trzyma dystans wobec ludzi, nie unikając ich jednak, ponieważ „n” i „m” są „girlandowe”, czyli „n” wygląda jak „u”). W połączeniu z wielkością liter ta cecha nabiera trochę innego znaczenia: wobec bliźnich puszy się i chodzi z podniesionym czołem – przyciąga uwagę raczej swoją spokojną charyzmą (generalnie litery trzyma w pionie, co oznacza, iż stara się
Andrzej Poniedzielski – uczuciowość i ponuractwo
CHARAKTER (Z) PISMA Andrzej Poniedzielski podpisał się jako „APoniedziel” plus „ski”, łącząc „A” z „P” rozdętymi pętlicami („motylek”). To blef dla pozorów i złośliwa przekora – ale niechcący ujawnił tym niepewność i ciągły niepokój. Słowo „dowolnej” oznacza „odczepcie się ode mnie”. Końcówka nazwiska („ski”), celowo oddalona, mówi, że to dowcipny ponurak. Zacięty, z trudem przebaczający i okrutny, gdy się go zrani – owe cechy widać w nóżkach liter „j” i „y” (laskowatych, zakończonych
Beata Tyszkiewicz – Bushido: droga wojownika
CHARAKTER (Z) PISMA Pani Tyszkiewicz pisze „pod sznurek”, czyli nie odstępuje od szczytnych zasad, a krętactwa nie przebiją się przez żelazny mur jej surowego kodeksu etycznego, który z grubsza można porównać z Bushido, kodeksem obowiązującym onegdaj japońskich samurajów. Środkowa strefa jej pisma jest równa co do wysokości liter – zatem nieugiętość, opanowanie emocji i praca nad własnym charakterem to główne cechy jej natury. Pisze, mocno naciskając piórem na papier, więc siła jej woli oraz determinacja w dążeniu
