Wpisy od Mariola Wiktor
Szaleni, bezczelni, lekkomyślni
Każdy niemal reżyser przez całe życie robi wyłącznie jeden film. O sobie Valeria Bruni Tedeschi – francusko-włoska aktorka filmowa i teatralna, reżyserka Kino przyniosło ci międzynarodowy sukces i rozpoznawalność, ale twoją pierwszą miłością pozostaje teatr. – Nadal regularnie występuję na scenie. Nie ma dnia, w którym nie wspominałabym człowieka, od którego wszystko się zaczęło: francuskiego reżysera teatralnego, operowego i filmowego Patrice’a Chéreau. Był pierwszą osobą, która zobaczyła mnie w sposób, w jaki chciałam być widziana. Odkrył mnie dla
Uratuje nas tylko śmiech
Wszyscy płyniemy statkiem, który już dawno obrał kurs na katastrofę Ruben Östlund – szwedzki reżyser, scenarzysta i montażysta filmowy Jakie trzy rzeczy zabrałbyś na bezludną wyspę? – Nadajnik GPS i kuchenkę gazową, żebym mógł zagotować wodę. Nie jest to specjalnie oryginalne, ale to przyszło mi od razu do głowy. A nie np. precle? – Nie. Myślę jednak, że bohaterowie „W trójkącie” woleliby mieć precle jako trzecią niezbędną do przeżycia rzecz. Aby zdobyć pożywienie w warunkach bezludnej wyspy człowiek
Daleko od pruderii – rozmowa z Evą Mendes
Żyję bez zahamowań i ograniczeń Eva Mendes – najpiękniejsza Latynoska w Hollywood. Chce jednak, by ludzie pamiętali jej role, a nie podziwiali urodę. Unika przyjęć, o życiu prywatnym milczy. Za to dużo i chętnie mówi o niemej kreacji w surrealistycznym „Holy Motors” (reż. Leos Carax), który w styczniu wchodzi na polskie ekrany. W dorobku ma też takie tytuły, jak „Królowie nocy”, „Ghost Rider”, „Kobiety”, „Zeszłej nocy”, „Zły porucznik”. „Holy Motors” to jeden z najbardziej zwariowanych i zachwycających filmów, jakie widziałam.
Złota Palma bez niespodzianki
Jubileuszowy festiwal w Cannes – zwycięzcy i przegrani Mariola Wiktor Korespondencja z Cannes Zapytany na konferencji prasowej, jak chciałby umrzeć, Michael Haneke powiedział, że tak jak jego 95-letnia babcia. – Kiedyś, podczas obiadu, stwierdziła, że czuje się bardzo zmęczona. Westchnęła i zmarła – odparł laureat Złotej Palmy za film „Miłość”. O takim odejściu marzą chyba wszyscy, jednak śmierć bez bólu oraz długiego cierpienia, własnego i najbliższych, zdarza się rzadko. O tej powszechniejszej, trudnej do zaakceptowania,
Kino, o którym się mówi
Idzie ku lepszemu – na festiwalu w Gdyni pokazano nowe, kontrowersyjne tematy, wykraczające poza polski zaścianek Obsypany nagrodami, z najważniejszą statuetką Złotych Lwów Gdańskich, film „W ciemności” Agnieszki Holland oraz „Pokłosie” Władysława Pasikowskiego z Nagrodą Dziennikarzy i skromnym wyróżnieniem skłaniają do dwóch wniosków. Po pierwsze, tegoroczne jury pod przewodnictwem Doroty Kędzierzawskiej stanęło przed nie lada wyzwaniem. Nasz kandydat do Oscara jest filmem wybitnym, wyprzedza pozostałą trzynastkę startującą w konkursie (ze zgłoszonych prawie 30). Po drugie, należałoby
Ciągnie mnie do Polski – mówi Volker Schlöndorff
Polskie kino miało posmak nowości i oryginalności. Było nieprzewidywalne Volker Schlöndorff – (ur. w 1939 r.) jeden z najwybitniejszych niemieckich reżyserów filmowych, nagradzany za znakomite adaptacje znanych powieści. Do jego najsłynniejszych filmów należą: „Niepokoje wychowanka Törlessa”, „Utracona cześć Katarzyny Blum”, nagrodzony Oscarem „Blaszany bębenek”, „Miłość Swana”, „Homo Faber”, „Król Olch”, „Dziewiąty dzień”, „Strajk” i „Ulzhan”. Rozmawia Mariola Wiktor Przyjechał pan do Krakowa na 10-lecie Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja
Złota Palma za detale – rozmowa z Juliette Binoche
Juliette Binoche – urodziła się w Paryżu w 1964 r. Jej aktorska kariera nabrała rozpędu po roli w „Nieznośnej lekkości bytu”, amerykańskiej adaptacji powieści Milana Kundery. Zaczęła grywać u największych reżyserów kina europejskiego, umacniając swoją pozycję dzięki takim filmom, jak „Skaza” Louisa Malle’a oraz „Trzy kolory. Niebieski” Krzysztofa Kieślowskiego. Za ten drugi Binoche otrzymała Cezara dla najlepszej aktorki francuskiej. Rola Hanny w „Angielskim pacjencie” przyniosła jej Oscara. Nominację do tej nagrody
Faust naszych czasów
Świat w moim filmie to świat bez duchowości i moralności. To rzeczywistość, w której liczą się zysk i status materialny Nagroda Złotego Lwa dla „Fausta” w reżyserii Aleksandra Sokurowa na festiwalu w Wenecji w 2011 r. wzbudziła liczne kontrowersje. Według wielu krytyków to przez Sokurowa przegrał Polański z „Rzezią”. Po projekcji jedni bili brawo, drudzy buczeli. Pierwsi – przekonani, że „Faust” to genialna wizja artysty, drudzy – że to popis artystycznej megalomanii. Hołd dla kina osobnego, artystycznego, hermetycznego czy dla pozbawionego jądra,
Szpiegiem byłbym fatalnym
Jestem aktorem plastycznym, wypożyczam siebie reżyserom do wypełniania ich wizji i wyobrażeń Nie wygląda jak James Bond, ale gra tak, że jego kreacje aktorskie zapadają w pamięć. John Hurt, rocznik 1940, chowa się za swoimi rolami. Ma ich na koncie ponad setkę. Na festiwalu w Wenecji promował sensacyjny thriller „Szpieg” w reżyserii Tomasa Alfredsona. To adaptacja głośnej książki Johna le Carrégo. Hurt gra tu agenta brytyjskiego wywiadu. W swoich rolach niczego nie szuka, nie nasyca ich sobą,
Córka źle strzeżona – rozmowa z Evan Rachel
Aktorstwo pozwala uciec od banału codzienności O pięcioodcinkowym serialu HBO „Mildred Pierce”, który będzie emitowany w Polsce od 19 września, mówi się, że to najpoważniejszy kandydat do telewizyjnego Oscara, czyli nagród Emmy, a w każdym razie zdobył najwięcej nominacji. Serial wyreżyserowany przez Todda Haynesa („Schronienie”, „Daleko od nieba”, „Gdzie indziej jestem”) jest adaptacją głośnej powieści Jamesa M. Caina z 1941 r. Po raz pierwszy została ona przeniesiona na ekran w roku 1945, a grająca wówczas główną rolę Joan
