Lewica rządzi

Lewica rządzi

Nowy rząd

W błyskawicznie sformowanym gabinecie starannie podzielono funkcje między różne środowiska wewnątrz Syrizy. Wicepremierem odpowiedzialnym za sprawy gospodarcze został Giannis Dragasakis z prawego skrzydła, ale Ministerstwo Finansów objął z kolei zdeklarowany marksista Yanis Varoufakis. Cztery stanowiska, w tym jedno ministerialne (dla lidera tej frakcji Panagiotisa Lafazanisa) i trzy wiceministerialne, przypadły Platformie Lewicowej.
W rządzie znalazło się także dwóch bezpartyjnych – minister spraw zagranicznych Nikos Kotzias oraz minister sprawiedliwości Nikos Paraskevopoulos. Ten pierwszy był członkiem komitetu ideologicznego KKE, z której odszedł w 1989 r., a potem doradcą Jorgosa Papandreu, drugi, w latach 90. związany z PASOK, to profesor prawa i wielki zwolennik praw mniejszości. Lider ANEL został ministrem obrony narodowej, jego partii przypadło też kilka stanowisk zastępców szefów resortów.

Minister zdrowia Panagiotis Kouroumblis to pierwszy w historii kraju niewidomy na takim stanowisku, a minister edukacji Aristides Baltas to z kolei pierwszy ateista na czele ministerstwa, które zajmuje się również problematyką wyznaniową.

Wśród ministrów brakuje kobiet, ale objęły one wiele stanowisk wiceministerialnych (funkcja wiceministra w Grecji jest znacznie ważniejsza niż w Polsce, a ograniczona liczba ministerstw, które zredukowano do minimum, daje zastępcom dużo samodzielności w obszarach, którymi mają się zająć). Zoi Konstantopoulou, typowana wcześniej na ministra sprawiedliwości, została przewodniczącą parlamentu.

Istotnym novum było to, że premier, a także zdecydowana większość ministrów, oprócz dwóch (obaj z przeszłością w PASOK) oraz przedstawicieli Niezależnych Greków, złożyli ślubowanie świeckie, a nie religijne. Grecja wciąż nie jest państwem świeckim, a religią państwową jest tam prawosławie.

Innym symbolicznym gestem była wizyta Tsiprasa w miejscowości Kiesariani, gdzie premier złożył czerwone róże na grobie 200 działaczy politycznych, głównie komunistów, zabitych przez nazistowskich okupantów 1 maja 1944 r.
Już w czasie pierwszego posiedzenia rządu podjęto wiele ważnych inicjatyw, choć wymagają one jeszcze zatwierdzenia przez parlament. Nowe władze zamierzają m.in. przyznać obywatelstwo wszystkim dzieciom imigrantów urodzonym na terytorium Grecji, wstrzymać prywatyzację portu w Pireusie, przywrócić studentów wyrzuconych z uniwersytetów (głównie tych, którzy łączyli pracę z nauką) i nie zdążyli przystąpić do ostatnio wprowadzonych nowych egzaminów, a także ponownie zatrudnić wszystkie osoby z administracji (zwłaszcza w szkołach i na uniwersytetach), które straciły pracę w wyniku cięć wymuszonych przez trojkę.

Wśród przywróconych do pracy znajduje się także 595 sprzątaczek z Ministerstwa Finansów, które przez prawie 18 miesięcy protestowały przeciw decyzji poprzedniego rządu premiera Antonisa Samarasa o zastąpieniu ich pracownikami firm zewnętrznych. Władze wszelkimi metodami próbowały zakończyć protest. Zdjęcia bitych przez policję kobiet, z reguły starszych i niewykształconych, obiegły świat. Ich walka – nazwana rewolucją czerwonej rękawicy – stała się symbolem sprzeciwu wobec memorandum narzuconego Grecji.

Strony: 1 2 3 4

Wydanie: 06/2015, 2015

Kategorie: Świat

Napisz komentarz

Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy