Tag "Ewa Gil-Kołakowska"
Jego Wysokość Przypadek
Mam dużo szczęścia do ludzi. Po kilku dniach wspólnej pracy czuję, że znam się ze wszystkimi od zawsze Rozmowa z Aleksandrem Domogarowem – Był pan jedną z gwiazd 22. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. W koncercie finałowym śpiewał pan “błatne piosenki”. Jak można wyjaśnić polskiej publiczności fenomen popularności takich właśnie utworów? – Przed laty moskiewski Teatr na Tagance pojechał na gościnne występy do Ufy na Syberii. Przed spektaklem cały zespół na czele z Włodzimierzem Wysockim szedł ulicami
Testament Grotowskiego
“Skarbie Narodowy Drogi…” – takimi słowami zwracała się w listach do Jerzego Grotowskiego poetka i malarka – Salomea Kapuścińska. “Droga Pani Salomeo – odpowiadał Grotowski – dziękuję za list, za troskę o moje zdrowie. Doprawdy, ma ją Pani większą niż ja sam. Poleca mi Pani różnych uczonych szarlatanów, ale przecież – jak twierdzą niektórzy – i ja – choć nieuczony – jestem z ich rodu (…)”. Salomea Kapuścińska zgodziła się na udostępnienie swojej korespondencji z twórcą Teatru
Bez żadnych złudzeń!
Nie wystarczy „śpiewać w słusznej sprawie” Rozmowa z Kingą Preis – Wkrótce rozpocznie się we Wrocławiu Przegląd Piosenki Aktorskiej… Obok Edyty Geppert i Katarzyny Groniec, jesteś jedną z najważniejszych laureatek Konkursu Aktorskiej Interpretacji Piosenki… – Niezwykle mi miło, że tak wysoko oceniasz moją pozycję wśród śpiewających aktorów, ale interesujących postaci jest tu znacznie więcej. Zwłaszcza wśród młodzieży artystycznej… Piosenki „Kabaretu Starszych Panów” były wspaniałe – wzruszały mnie i śmieszyły w interpretacji Panów Wasowskiego
Big Playback Show!
Promotion! To słowo na Targach Muzycznych MIDEM 2001 padało najczęściej! KORESPONDENCJA Z CANNES Przed Pałacem Festiwalowym w Cannes na gwiazdy francuskiego i międzynarodowego show-biznesu czekają metalowe płotki i specjalnie przeszkolone ekipy ochroniarzy. Dopiero nieco dalej, już na schodach do Le Grand Auditorium, są czerwone dywany i ekipy telewizyjne. Telewizyjną Galę NRJ Music Awards zapowiedziano na godzinę 19.30, ale o tej porze organizatorzy wcale nie zamierzają wpuszczać publiczności. Gwiazdy muszą mieć odpowiednie entrée, zamknięte drzwi i metalowe barierki stają
Konserwatywna anarchistka?
Jestem seksistką! Podziwiam zdolności męskiego mózgu do matematyki, etc. Ale fascynuje mnie kobiecość jako tajemnica Rozmowa z Agnieszką Fatyga – Czy to prawda, że jesteś sekowana w telewizji publicznej? Jak to się dzieje, że jedna z najciekawszych osobowości scenicznych jest poza filmem, telewizją, teatrem? Może masz po prostu niekonsyliacyjny charakter? – Niekonsyliacyjny? Ciekawy eufemizm! Że niby jestem nieprzystosowana i krnąbrna? Można powiedzieć: Ten typ tak ma! Swoje wiem i niełatwo rezygnuję ze swojego zdania. Można
Krytycy nie kupują biletów
Mam takie marzenie – żeby kiedyś spektakl wyreżyserowały teatralne związki zawodowe!!! – Niedawno można było cię zobaczyć w koncercie poświęconym twórczości Władysława Szpilmana… Czy to prawda, że przygotowanie piosenki pt. “Trzej przyjaciele z boiska” zajęło ci dosłownie kilka godzin? – Tak, to było nagłe zastępstwo. Ktoś zachorował, a tak znana piosenka nie mogła wypaść z koncertu… Zastosowałem klasyczny sposób śpiewania tzw. rewelersów, czyli kwartetu męskiego. Na nauczenie się melodii i tekstu oraz na przygotowanie choreografii mieliśmy tylko jeden wieczór…
Sklejanki satyryka
Gdyby satyryk musiał sam wymyślać żarty, umarłby z głodu Rozmowa z Janem Kaczmarkiem – Wielu ludzi zastanawia się, jak powstają różnego rodzaju anegdoty, żarty czy kawały… Niektórzy twierdzą, że to pan wszystkie wymyśla? – To nie ja wymyślam te wszystkie żarty i anegdoty. Wymyślają je “zwykli ludzie i samo życie” – czy to w domu, czy też w pracy, podczas spaceru w zoo. Żona pokazuje mężowi wielbłąda, skacowany mąż schyla się z trudem do wiszącej na ogrodzeniu tabliczki i czyta: Wielbłąd. Żyje na pustyni…
Jestem wciąż na rozdrożu
Filmowcy uważają mnie za piosenkarkę, muzycy – za aktorkę Rozmowa z Katarzyną Groniec – Pani Katarzyno, po kilku latach wspaniałej kariery nagrała pani swoją pierwszą płytę… To ewenement, bo przecież dziś z pierwszą płytą wiąże się debiut sceniczny… – Mój debiut związany był z konkretnym przedsięwzięciem teatralnym – z musicalem “Metro” Janusza Józefowicza. Było to fascynujące doświadczenie. W końcu to bodaj jedyny polski spektakl, który doczekał się tysiąca wystawień. To przedstawienie było jednocześnie dla sporej
Rzeczywistość satyryczna
Polska piosenka została sprzedana zachodnim koncernom, a skoro stała się ich własnością, została wyrzucona z rynku Rozmowa z Wojciechem Młynarskim – Czy w ponad 10 lat od zniesienia cenzury aluzja jest nadal dobrym sposobem na artystyczną rozmowę z publicznością? Czy dziś ze sceny można już powiedzieć wszystko? A może jednak warto stosować coś w rodzaju “autocenzury”? – Zawsze warto stosować różnorodne środki artystyczne. Jeśli uznamy, że dziś nie ma w zasadzie żadnych ograniczeń natury stricte politycznej, to warto
Skazana na samotność
Rozmowa z Katarzyną Nosowską Wokaliści mnie nie szanują, bo podobno nie umiem śpiewać! Poeci nie zaakceptują, bo nie umiem pisać w myśl obowiązujących definicji Kiedy przed kilku laty zaczynałaś śpiewać piosenki, pisałaś je po angielsku – były tam nawet wyrafinowane cytaty z Eliota… Dziś już nie sięgasz po angielszczyznę, mimo że to właśnie teraz podobno polscy wykonawcy mają większą szansę przebicia się na światowym rynku. – Wydawało mi się, że w piosence angielski brzmi po prostu lepiej, oryginalniej i bardziej odlotowo.
