Tag "Katarzyna Szeloch"
Jak rozpakowałem Becketta – rozmowa z Antonim Liberą
Komfort? Nie widzę w pracy tłumacza niczego komfortowego. To na ogół ciężka orka, a wynagrodzenie za nią – raczej skąpe Antoni Libera – tłumacz, pisarz, znawca twórczości Samuela Becketta. Sztukami Becketta zajmuje się również jako reżyser, wystawiając je w Polsce i za granicą: w Wielkiej Brytanii, Irlandii i USA. Tłumaczył także tragedie Sofoklesa oraz dokonał nowego przekładu „Makbeta” Szekspira. Przekłada też libretta operowe. Jest członkiem PEN Clubu i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz amerykańskiego Samuel Beckett
Robię filmy ironiczne – rozmowa z Olafem Lubaszenką
Olaf Lubaszenko– zadebiutował w wieku 14 lat w „Życiu Kamila Kuranta” (1982). Popularność przyniosła mu rola Tomka w „Krótkim filmie o miłości” Krzysztofa Kieślowskiego. W 1991 r.zdał eksternistyczny egzamin aktorski. Grał wtedy w musicalu „Metro”. Jako reżyser zadebiutował „Sztosem” (1997). Jego kolejne filmy to „Chłopaki nie płaczą” i „Poranek kojota”. W 2001 r. został członkiem Europejskiej Akademii Filmowej. Wystąpił m.in. w filmach „Kiler”, „Słodko-gorzki”, „Kilerów 2-óch” oraz w serialach „Ekstradycja”, „Sfora” i „Barwy szczęścia”. Rozmawia Katarzyna Szeloch Jest
Role, które dają w kość – rozmowa z Kingą Preis
Jestem uważana za aktorkę dramatyczną, która gra „krew, pot i łzy”, tarzając się w błocie Kinga Preis – aktorka teatralna i filmowa, w 1996 r. ukończyła wrocławską PWST. Gra w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Uzyskała wiele nagród. W 2001 r. czytelnicy miesięcznika „Film” przyznali jej Złotą Kaczkę dla najlepszej aktorki. Za role w „Poniedziałku” i „Ciszy” otrzymała nagrody na festiwalu w Gdyni. W 2006 r. została laureatką Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego, przeznaczonej dla „młodych aktorów wyróżniających się wybitną indywidualnością”.
Po co mi splendory i premiery? – rozmowa z Agnieszką Grochowską
W teatrze łatwiej znajdować nowe, ciekawsze rzeczy i emocje Agnieszka Grochowska – aktorka teatralna i filmowa, laureatka Złotego Lwa w Gdyni za drugoplanową rolę kobiecą w filmie „Trzy minuty. 21:37”. W 2002 r. ukończyła Wydział Aktorski Akademii Teatralnej w Warszawie. Zadebiutowała w filmie „AlaRm”. Zagrała także w „Warszawie”(2003) i w polsko-szwedzkim filmie „Podróż Niny” (2005). Za rolę Tani w „Pręgach” (2004) nominowana do Polskiej Nagrody Filmowej oraz do Europejskiej Nagrody Filmowej w plebiscycie widzów dla najlepszej aktorki europejskiej. Trzykrotnie
„Różę” odchorowałem – rozmowa z Marcinem Dorocińskim
W szkole ciągnęła się za mną opinia „na wieki wieków amant”. Zawsze próbowałem łamać swój wizerunek i grać też role, w których aparycja nie jest najważniejsza Marcin Dorociński – (rocznik 1973) debiutował w 1996 r. niewielką rolą w „Szamance” Andrzeja Żuławskiego i w serialu „Dom”. Ukończył Akademię Teatralną w Warszawie i związał się z Teatrem Dramatycznym. Zagrał w serialach „Na dobre i na złe”, „Rodzina zastępcza”, „Sfora”. Kreacja podkomisarza Sławomira „Despero” Desperskiego w kryminalnym filmie sensacyjnym Patryka Vegi „PitBull”
Aktorka w stylu zen – rozmowa z Małgorzatą Braunek
Zawsze grałam oszczędnie i nie nadużywałam tzw. środków, ponieważ tak naprawdę nigdy ich nie miałam Rozmawia Katarzyna Szeloch Nigdy nie żałowała pani decyzji o odejściu od aktorstwa u szczytu kariery? – Nie, nigdy. Nie rozmawiajmy o tym, proszę. Jednak pani życie można podzielić na dwa okresy: ten przed odejściem od aktorstwa i po powrocie. Którą z ról darzy pani szczególnym sentymentem? – Za mój pierwszy debiut uważam rolę w filmie Kazimierza Kutza „Skok”. Zagrałam wiejską dziewczynę zakochaną w chłopaku z miasta;
Umiejętność wąchania czasu – rozmowa z Magdaleną Łazarkiewicz
W moją psychikę jest wpisany rys tragiczny i trudno mi od tego uciec. Chyba nie umiałabym zrobić filmu lekkiego i oderwanego od mojego wnętrza. Magdalena Łazarkiewicz – reżyserka i scenarzystka, córka Ireny Rybczyńskiej i Henryka Hollanda, siostra Agnieszki Holland, wdowa po reżyserze Piotrze Łazarkiewiczu. Ukończyła kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim (1976) oraz Wydział Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (1982). W latach 1977-1978 była kierownikiem literackim Teatru im. Jaracza w Olsztynie. Wyreżyserowała m.in. filmy „Przez dotyk” (1985), „Ostatni dzwonek”
Recital solo – rozmowa ze Stanisławem Soyką
Kiedy się wychodzi na scenę, trzeba wierzyć, że uda się zawładnąć publicznością Stanisław Soyka – (ur. w 1959 r. w Żorach) wokalista jazzowy, kompozytor i piosenkarz, skrzypek, pianista i gitarzysta. Ukończył liceum muzyczne w klasie skrzypiec oraz w 1994 r. Wydział Kompozycji i Aranżacji Akademii Muzycznej w Katowicach. Wydał 31 albumów, m.in. „Retrospekcję”, „Sonety Szekspira”, „Studio Wąchock”, „Tylko brać. Osiecka znana i nieznana”. Rozmawia Katarzyna Szeloch Jak powstaje muzyka do wiersza, który chce pan zaśpiewać? – Kiedy
Jestem dumna, że noszę nazwisko Różewicz – rozmowa z dr Małgorzatą Różewicz
O wielkim poecie, a zarazem mężu, ojcu i dziadku z dr Małgorzatą Różewicz, kulturoznawczynią, filozofką i teatrolożką, synową Tadeusza Różewicza rozmawia Katarzyna Szeloch Jest pani synową Tadeusza Różewicza od 32 lat. Pamięta pani wasze pierwsze spotkanie? – Tak, byłam wtedy bardzo szczupłą szatynką w rozmiarze 34 i kiedy przyszły teść zobaczył mnie po raz pierwszy, powiedział do Jana, mojego późniejszego męża: „Synu, gdybyś wiedział, jaką dorodną kobietą była mama”. A Janek na to: „No, przecież
Sfotografować smak i zapach – rozmowa z Mariuszem Dąbrowskim
Fotografia nie powinna kopiować zasobów malarstwa, ale z nich czerpać Z Mariuszem Dąbrowskim rozmawia Katarzyna Szeloch Choć warszawska ASP jest jedną z najstarszych uczelni artystycznych w Polsce, Dyplomująca Pracownia Fotografii na Wydziale Grafiki istnieje od niedawna. – To prawda, Dyplomująca Pracownia Fotografii istnieje od czterech lat. Do tej pory fotografia była przez wielu profesorów postrzegana jako narzędzie pomocnicze służące dokumentacji lub archiwizacji dokonań innych dyscyplin artystycznych, pewnie dlatego próbowano blokować powstanie pracowni. W ciągu
