Zbrodnie z Archiwum X

Zbrodnie z Archiwum X

Dlaczego najniższą?

– Im dłużej od dokonania przestępstwa do wykrycia sprawcy, tym mniejsze możliwości dowodzenia. Wersja tego mężczyzny była taka, że bronił się przed…

…gwałtem.

– No może nie zgwałceniem, ale przed niechcianym dotykiem późniejszej ofiary. Czuł się obrzydzony tym, że w ogóle słyszy propozycję odbycia stosunku. Uważał bowiem, że – i taki podobno był powód przyjęcia zaproszenia do mieszkania – gospodarz lokalu martwi się, że jego gościa miała czekać noc na dworcu. Skorzystał więc z zaproszenia na kolację zakrapianą alkoholem. Po wielu latach trudno to wszystko zweryfikować. Sąd więc, nie mając innej wersji, musiał przyjąć tę. Wymierzył taką karę, ponieważ nie była to obrona konieczna, która wyłączałaby przestępność czynu, ale na pewno było to prowokujące zachowanie ze strony ofiary. Na wymiar kary wpłynął też niewątpliwie długi okres, który dzielił czyn i skazanie. W tym czasie sprawca żył zgodnie z prawem, aż do czasu, kiedy w stanie nietrzeźwości prowadził samochód. Założył rodzinę, pracował…

Ciekawe, jak reaguje człowiek, któremu po 20 latach stawia się zarzuty.

– Bardzo różnie. Są osoby absolutnie zaskoczone tym, że po tak wielu latach jeszcze udało się połączyć je z przestępstwami, które one już wymazały z pamięci. Szczególnie jeżeli były incydentalne. To bardzo często ludzie, którzy potem żyli zgodnie z prawem. Ale dzieje się i tak, że jeżeli po wielu latach puka policja, to sprawca mówi: „Wreszcie”, zrzuca bowiem z siebie ciężar. Bywa też, że sprawca odmawia składania wyjaśnień i natychmiast udaje się po pomoc do obrońcy, żeby wybadać, na ile te – np. – linie papilarne po tak wielu latach mogą stanowić wiarygodny dowód. Proszę zwrócić uwagę, że w przytoczonej historii zapadł wyrok skazujący, ale linie papilarne na nożu były jedynie poszlaką, czyli dowodem pośrednim. Dowód bezpośredni stanowiły wyjaśnienia oskarżonego, który przyznał się do zabójstwa.

Podobna sprawa dotyczyła identyfikacji na podstawie śladów biologicznych. Zabito kobietę nożem, sprawca miał pecha, ponieważ zadając ciosy, drasnął się w dłoń. Udało się stwierdzić, że część śladów krwawych – wiele lat temu możliwe były tylko badania serologiczne – nie należy do ofiary. Tu jednak pojawił się impas. Z tą informacją przed 20 laty nie było co zrobić. Na początku XXI w., w ramach jednego z archiwów X, porównano profil DNA wyekstrahowany z plamy krwi po wielu latach ze zbiorami w bazie danych GENOM – czyli bazie działającej podobnie jak AFIS, tyle że gromadzącej profile genetyczne. Dzięki temu wykryto sprawcę po kilkunastu latach od dokonania zabójstwa.

Mamy bazę genetyczną, bazę linii papilarnych, czy są jeszcze jakieś dowody, które można po latach odczytać i dzięki nim odnaleźć sprawcę?

– Z pewnością tak. Bywa, że po latach wykonuje się profil psychologiczny, czasami ponownie. Psychologia śledcza bowiem także bardzo się rozwija i mamy coraz doskonalszych profilerów. Profil, o ile w ogóle go wykonano 20 czy 15 lat temu, w większości przypadków nie był – powiedzmy sobie szczerze – doskonały. Dzisiaj nowy profil pozwala czasami zawęzić krąg podejrzanych, precyzyjniej ukierunkować poszukiwania.

A zdarza się, że sprawca sam po latach zgłasza się na policję przygnieciony wyrzutami sumienia?

– Nie znam takiego przypadku. Zazwyczaj wyrzuty sumienia po latach są już skutecznie uśpione. Jeśli sprawca bezpośrednio po zdarzeniu nie zgłosił się na policję, to raczej nie zrobi tego po 20 latach od zbrodni. Ale policja prowadzi czasem działania operacyjne, np. próbuje wniknąć w środowisko po dłuższym czasie, wrócić do przesłuchań. Zdarza się, że po wielu latach ktoś, kto wie, kim był sprawca, zaczyna mówić. Oczywiście istnieją odpowiednie sposoby dotarcia do takich osób i nawiązania kontaktu. Ale czasem to jest przypadek. Kiedyś w czasie zwykłej interwencji domowej pijana kobieta oświadczyła, że jej partner (obecny w czasie interwencji) osiem lat temu zabił człowieka, bo ten patrzył na nią lubieżnie. Sprawdzono informacje, które podawała. Wszystko się zgadzało – sposób pozbawienia życia ofiary, miejsce znalezienia zwłok. Kolejna zagadka rozwiązana po wielu latach, tym razem, uczciwie mówiąc, bez jakiejkolwiek zasługi archiwum X.

Strony: 1 2 3 4

Wydanie: 2016, 32/2016

Kategorie: Wywiady

Napisz komentarz

Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy