Wpisy od Katarzyna Szeloch
Jak rozpakowałem Becketta – rozmowa z Antonim Liberą
– Język, jak wiadomo, szybko się zmienia i po pewnym czasie zaczyna trącić myszką. Stąd właśnie motywacja, by co jakiś czas słynne dzieła przekładać na nowo, dostosowując je do aktualnych standardów mowy. Jest to potrzebne zwłaszcza w teatrze, gdzie język powinien być maksymalnie przezroczysty i naturalny – wyjaśnia Antoni Libera, tłumacz, pisarz, reżyser, znawca twórczości Samuela Becketta. I dodaje: – Język przekładu ponadczasowego arcydzieła powinien być wyrafinowany, „wysoki”, a jednocześnie prosty i przejrzysty. W pracy tłumacza nie ma nic komfortowego. To na ogół ciężka orka, a wynagrodzenie za nią – raczej skąpe.
Robię filmy ironiczne – rozmowa z Olafem Lubaszenką
Olaf Lubaszenko– zadebiutował w wieku 14 lat w „Życiu Kamila Kuranta” (1982). Popularność przyniosła mu rola Tomka w „Krótkim filmie o miłości” Krzysztofa Kieślowskiego. W 1991 r.zdał eksternistyczny egzamin aktorski. Grał wtedy w musicalu „Metro”. Jako reżyser zadebiutował
Role, które dają w kość – rozmowa z Kingą Preis
– Nie mam mnóstwa propozycji, w których mogę przebierać jak w ulęgałkach. Myślę, że nie dotyczy to tylko mnie, ale kobiet aktorek po prostu, które mają ogromny problem z tym, żeby istnieć w kinie. Nie mówię o propozycjach ról teatralnych, na ich brak nie narzekam. Niestety, jeśli chodzi o ciekawe propozycje filmowe, to zdarzają się one niezwykle rzadko. Byłoby mi bardzo trudno w życiu, gdybym grała tylko w teatrze i tylko w ambitnych filmach – mówi aktorka Kinga Preis.I dodaje: – Nie mogę powiedzieć, że serial uratował mi życie, ale to właśnie serial pozwala mi przeczekać od filmu do… filmu. Kiedy się z kimś gra, trzeba zapomnieć o sobie i chcieć być pomocą i natchnieniem dla drugiego człowieka.
Po co mi splendory i premiery? – rozmowa z Agnieszką Grochowską
– Pamiętam, że pierwszej roli towarzyszyły ogromne emocje, bo kiedy angażowałam się maksymalnie, podchodzili do mnie starsi aktorzy i mówili: „Przestań się tak spalać, przecież jeszcze będziesz musiała zagrać z dziesięć dubli i musisz mieć siłę, żeby grać resztę!”. Wtedy nie miałam doświadczenia w pracy z kamerą, wszystkiego się uczyłam. Kiedy czytałam po raz pierwszy scenariusz filmu „W ciemności”, czułam, że ta rola jest napisana dla mnie! Wprawdzie Klara ma 19 lat, a ja miałam wtedy 30, ale pominąwszy ten fakt, stwierdziliśmy, że postać wymaga jednak pewnej dojrzałości – mówi aktorka Agnieszka Grochowska.
„Różę” odchorowałem – rozmowa z Marcinem Dorocińskim
W szkole ciągnęła się za mną opinia „na wieki wieków amant”. Zawsze próbowałem łamać swój wizerunek i grać też role, w których aparycja nie jest najważniejsza Marcin Dorociński – (rocznik 1973) debiutował w 1996 r. niewielką rolą w „Szamance” Andrzeja
Aktorka w stylu zen – rozmowa z Małgorzatą Braunek
Zawsze grałam oszczędnie i nie nadużywałam tzw. środków, ponieważ tak naprawdę nigdy ich nie miałam Rozmawia Katarzyna Szeloch Nigdy nie żałowała pani decyzji o odejściu od aktorstwa u szczytu kariery? – Nie, nigdy. Nie rozmawiajmy o tym, proszę. Jednak pani
Umiejętność wąchania czasu – rozmowa z Magdaleną Łazarkiewicz
W moją psychikę jest wpisany rys tragiczny i trudno mi od tego uciec. Chyba nie umiałabym zrobić filmu lekkiego i oderwanego od mojego wnętrza. Jestem widocznie tak ukształtowana, że widzę świat w komplikacjach, a nie w uproszczeniu – mówi Magdalena Łazarkiewicz, reżyserka i scenarzystka, córka Ireny Rybczyńskiej i Henryka Hollanda, siostra Agnieszki Holland, wdowa po reżyserze Piotrze Łazarkiewiczu.
Recital solo – rozmowa ze Stanisławem Soyką
Wpojono mi miłość do poezji, zarówno moja mama, jak i nauczyciele bardzo dbali o to, żebym czytał i mówił ładną polszczyzną. Z sentymentem wspominam panią Jadwigę Misińską, moją wychowawczynię, a zarazem polonistkę. Była osobą, która język i literaturę nie tylko znała, lecz także kochała tę dyscyplinę i potrafiła przekazać nam wiedzę i zasady, ale również miłość do poezji. Dużo czytam, bo tego potrzebuję i niekoniecznie po to, żeby znaleźć tekst do śpiewania. Ostatnio Miłosza. I odkrywam go dopiero teraz. Najbardziej w jego poezji zaskakuje mnie prosty język – mówi Stanisław Soyka
Jestem dumna, że noszę nazwisko Różewicz – rozmowa z dr Małgorzatą Różewicz
O wielkim poecie, a zarazem mężu, ojcu i dziadku z dr Małgorzatą Różewicz, kulturoznawczynią, filozofką i teatrolożką, synową Tadeusza Różewicza rozmawia Katarzyna Szeloch Jest pani synową Tadeusza Różewicza od 32 lat. Pamięta pani wasze pierwsze spotkanie? –
Sfotografować smak i zapach – rozmowa z Mariuszem Dąbrowskim
Fotografia nie powinna kopiować zasobów malarstwa, ale z nich czerpać Z Mariuszem Dąbrowskim rozmawia Katarzyna Szeloch Choć warszawska ASP jest jedną z najstarszych uczelni artystycznych w Polsce, Dyplomująca Pracownia Fotografii na Wydziale Grafiki istnieje od niedawna. – To prawda,
