Wpisy od Marcin Ogdowski
Obóz z widokiem na ojczyznę
W chaosie panującym w Libanie na dalszy plan schodzą problemy syryjskich uchodźców
F-35 – „niewidzialny” samolot i widzialne problemy
Zakup F-35 to zły wybór. Ta decyzja zaciąży na naszych możliwościach obronnych na lata
Armia bez głowy
W armii kluczową sprawą wcale nie jest wykształcenie, tylko doświadczenie w dowodzeniu
Gdy umilkną strzały, wojna toczy się dalej
Wydaje się, że powrót z misji to koniec problemów. Niestety, wielu weteranów cały bagaż psychiczny przywozi ze sobą
Nasi w Afganistanie
W warunkach, jakie tu panowały, szaleństwem byłoby pozostawienie Afgańczyków samym sobie. Każdej doby w tym kraju przepadała bez wieści zawartość kilkudziesięciu ciężarówek. W nocy działy się cuda – auta nękały usterki, brakowało im paliwa, kierowcy gubili drogę bądź zjeżdżali na pobocza. Podczas ostrzału Bartek podniósł się, wystawiając niemal połowę głowy ponad osłonę. Sekundę później w jego hełm uderzyła seria glinianych grudek. Fragment powieści Marcina Ogdowskiego „(Nie)potrzebni”.
Ostatni świadek
W Afganistanie zaczęto używać tuneli do zamachów bombowych. Wystarczyło się przekopać pod drogą i założyć odpowiednio duży ładunek Okolice wioski Nabud Khel, 5 czerwca (…) Gdy ostatnim razem wchodził do karezu, czuł się o wiele gorzej. Było
N jak (nie)przyjaciel
Afgańscy talibowie rzadko stają do walki z Polakami twarzą w twarz – Dlaczego podkładałeś bomby? – Bo mułła mi kazał. – Dlaczego go posłuchałeś? Przecież wiesz, że dla ciebie też to jest niebezpieczne? – Ale mułła
Afgańskie prawdy i mity
Niektóre pododdziały liniowe polskiego kontyngentu w czasie VII zmiany straciły 50% stanu. To nie są statystyki misji pokojowej… Wokół konfliktu w Afganistanie narosło wiele przekłamań, nieporozumień i mitów. Po części wynika to z niewielkiego zainteresowania głównych mediów
Dlaczego giną „nasi chłopcy”?
W Afganistanie brakuje ludzi, ale i sprzętu, przede wszystkim śmigłowców. Nadal odczuwalne są efekty rozbicia służb specjalnych, do jakiego doszło za rządów PiS Chłopaki drzemały, ja nie mogłem zasnąć. Czytałem „Apokalipsę według pana Jana” Roberta Szmidta.
