Tag "Barbara Jagas"
Wzór na szczęście – rozmowa z Maciejem Bennewiczem
Jeśli nie wykorzystujesz swojego talentu, to tracisz życie Maciej Bennewicz – menedżer, trener, coach, socjolog ze specjalizacją z psychologii. Autor wielu artykułów oraz poradników z dziedziny coachingu. Jak żyć, aby być szczęśliwym? – Od wieków głowią się nad tym filozofowie. Natomiast współcześni uczeni opracowali specjalny wzór szczęścia, HPI – Happy Planet Index (Wskaźnik Szczęśliwej Planety), i używa się go do badania szczęśliwości ludzi na całym świecie. Szczęście – zdaniem dzisiejszych badaczy –
Siła porażki – rozmowa z dr Pawłem Fortuną
Błędy są konieczne do dalszego rozwoju. Nie ma wygranej bez przegranej Po co rozmawiamy o porażkach? Przecież lepiej myśleć pozytywnie. – Dobre pytanie… Ale potrzebne, bo nie zdajemy sobie sprawy z tego, że nie ma wygranej bez przegranej. Czy możliwa jest droga do sukcesu bez porażek? – Rzadko. Jednak ja bym nie przedstawiał tej drogi tak, że sukces jest na górze, a porażka na dole. Widzę to linearnie. Kiedy wybieramy się w podróż, staramy się zabezpieczyć przed ewentualnymi niepowodzeniami. I co robimy? Dobieramy ekipę, planujemy trasę, kompletujemy ubrania. Mamy więc mnóstwo narzędzi,
Po co reżyserce doktorat – rozmowa z Martą Ogrodzińską-Miłoszewską
Z tym „wolnym zawodem” jest w Polsce problem Marta Ogrodzińska-Miłoszewska – ukończyła reżyserię w Akademii Teatralnej w Warszawie, a wcześniej dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Zadebiutowała w 2004 r. przedstawieniem „Patty Diphusa” według Almodóvara, uznanym za najlepszy spektakl zagraniczny na United Solo Theatre Festival 2011 w Nowym Jorku. Reżyserka specjalizuje się w adaptacjach prozy, przygotowała m.in. „Dżumę” Camusa, „Utraconą cześć Katarzyny Blum” Bölla i „Dulskich z o.o.” według Zapolskiej, a także komiksową komedię „Kajko i Kokosz” oraz spektakl „Liminalna. Jestem
Tylko dens ma sens – rozmowa z Januszem Kondratiukiem
Producent traktuje reżysera jak kogoś, kto szasta jego pieniędzmi Dla kogo zrobiłeś „Milion dolarów”? – Dla siebie i najbliższych znajomych. Także – dla ludzi, bo lubię, gdy się śmieją. Ale tak naprawdę zrobiłem ten film do kina… Jednak tobie chodzi o tzw. target? Tak, bo dzisiaj tylko target się liczy. – Nie brałem tego wcale pod uwagę… Sam jestem ciekaw, kto pójdzie na ten film. Chciałem, aby ludzie mogli za te 20 zł się
Doktor od wkręcania widza
Marcin Wrona, reżyser Zawód reżysera polega na oszukiwaniu i manipulowaniu ludźmi – Chciałam na początku wyjść z twojego filmu. Najpierw nie mogłam znieść tego steku przekleństw, których używają dwaj młodzi mężczyźni w dialogu na dachu. Zaraz potem jest brutalna scena w garażu, gdzie gangsterzy znęcają się nad swoją ofiarą. Było mi niedobrze, tak realistyczna była ta scena. Miałam już opuścić salę, kiedy nadszedł moment, w którym główny bohater Janek zaczyna mieć ludzkie odruchy, czyli waha się,
Ojciec polskiej szkoły filmowej – rozmowa z Tadeuszem Bystramem
Rozmowa z Tadeuszem Bystramem, reżyserem, twórcą dokumentu o Jerzym Kawalerowiczu Andrzej Wajda: – Kawalerowicz wszystkich nas pozyskał – Munka, Morgensterna, Konwickiego, mnie, Kutza… – Jerzy Kawalerowicz uważał, że ż4/2010 ycie jest jak podróż, podróż pociągiem. I nakręcił film pt. „Pociąg”, który najbardziej cenię. A jaki jest twój ulubiony jego obraz? – Tak samo najbardziej lubię „Pociąg”. A wiesz dlaczego? Bo ten film jest ciągle aktualny. Pociągami się jeździło i jeździ. W pociągach się
W świecie „Galerianek”
Rozmowa z Katarzyną Rosłaniec, reżyserką filmową Większości chodzi o to, aby mieć jak najwięcej chłopaków. Im jakaś ma więcej, tym jest lepsza w opinii koleżanek – Właśnie otrzymała pani nagrodę za debiut reżyserski na festiwalu w Gdyni, czego serdecznie gratuluję, tym bardziej że to kolejna nagroda za „Galerianki”. Jak się pani czuje z tym wyróżnieniem? – No jak mam się czuć? (śmiech) Cieszę się ogromnie. – Dlaczego zrobiła pani „Galerianki”? – Zobaczyłam w telewizji
Żyje się tylko raz
Rozmowa z Januszem Kondratiukiem, reżyser filmowy i teatralny Kiedyś film ścigał się z literaturą, przejmując jej funkcje kulturotwórcze. To się skończyło w momencie wejścia na ekrany „Love story” – Dawniej reżyser naprawiał świat, filmy miały jakieś przesłanie. Czy okres idealistów się skończył? – Pyta pani w kontekście zmian ustrojowych, że teraz liczy się tylko komercja? – Tak. – Nie jestem idealistą. Ale zgadzam się, że kiedyś film ścigał się z literaturą, przejmując jej funkcje
