Tag "Aleksander Małachowski"
Skąd domniemany kryzys lewicy?
Znowu piszę nieco wcześniej niż zazwyczaj, ale przyczyna zawsze ta sama. Spodziewany, lecz niedokładnie określony w czasie pobyt w szpitalu, przeto staram się mojej redakcji nie narażać na zdenerwowanie niewiadomym terminem dostarczenia kolejnego tekstu. W rozmowach osobistych i telefonicznych, w listach, w spotkaniach na ulicy powtarza się często to samo pytanie. Co właściwie się stało, że olśniewający sukces wyborczy lewicy zamienia się dość szybko w porażkę? Pytanie warte rozważnej odpowiedzi. Zacznę od stwierdzenia, iż jedną z ważniejszych przyczyn kłopotów
Niewygodna prawda
Zapiski polityczne 21 maja 2003 r. Mam coraz większą ochotę na zmianę tytułu moich „Zapisków”. Zachęca mnie do tego coraz bardziej krytyczna obserwacja dookolnej rzeczywistości. Nadałbym moim zapiskom miano „Zapisków z domu wariatów”, a może nawet „Zapisków ze świata obłąkanych”. Skłania mnie do takiej zmiany sprawa prof. Łapińskiego, który odważył się wpierw zaatakować handel lekarstwami – dość, a może nawet bardzo niekorzystny dla ludzi chorych – zaś teraz powiedział kilka słów
Sejm nienawiści
Zapiski polityczne 13 maja 2003 r. Byłem parlamentarzystą przez kilka kadencji. Pamiętam i dobrze wspominam X kadencję, gdy działał i dość zgodnie reformował kraj Sejm Mądry złożony z bardzo przeciwstawnych grup politycznych, które mimo tak skrajnie odmiennych rodowodów potrafiły bezboleśnie zmienić radykalnie ustrój Rzeczypospolitej. Niestety, na tym mądrość poselska się skończyła. Następna kadencja przebiegała już pod znakiem wojny politycznej uwieńczonej haniebną listą Macierewicza, będącą symbolem naszej narodowej zaciekłości i głupoty, a także
Głośno i uparcie ostrzegam
Zapiski polityczne 8 maja 2003 r. Z różnych stron płyną wiadomości o nowym, niebłahym pomyśle politycznym, dość prostackim, lecz bardzo groźnym dla przyszłości kraju. Dożyłem wieku, kiedy słowa „przyszłość kraju” nie mają większego znaczenia, ale mam dzieci, wnuki, młodych przyjaciół, a także sam przeżyłem sporo przykrych dni pod rządami tego, co teraz jako całkiem nowe chce powrócić. Krótko mówiąc, nowe wraca. Czym jest to nowe, które wraca? Nazwałbym to bez ogródek zagrożeniem
Krakowska hańba
Przeczytałem w „Aneksie”, dodatku kulturalnym do „Trybuny”, z dnia 25.04.br. artykuł Leszka Żulińskiego o „Hańbie krakowskiej”. Treść smutna, wręcz przerażająca. Oto Konrad Strzelewicz, krakowski autor, wygrzebał w archiwach tekst listu w sprawie procesu księży kurii krakowskiej oskarżonych przez bezpiekę o agenturalną działalność na rzecz USA. Rezolucja owa domagała się kary śmierci dla oskarżonych. Takich podłości pojawiało się w początkowych latach PRL-u dość sporo, więc skąd nagle taka sensacja? Stanowią ją nazwiska podpisujących.
Niezadowolenie naturą Polaków
Zapiski polityczne 24 kwietnia 2003 r. Dziennikarze lubią błyszczeć, a już uwielbiają ten tani blichtr radiowcy. Codziennie rano karmią społeczeństwo „sprawdzonymi” wiadomościami, jak bardzo jest ono niezadowolone. To chwyta, gdyż stan permanentnego niezadowolenia stał się drugą, a może nawet pierwszą naturą Polaków. Kiedyś, dawno temu w modzie była rycerskość, za nią szła o stopień niżej dzielność. Polacy bywali bohaterscy, niezłomni, wierni Maryi, odważni – krótko mówiąc, wspaniali. Natomiast
Trzeba rozwiązać tę komisję
Zapiski polityczne 15 kwietnia 2003 r. „Sejm może powołać komisję śledczą do zbadania określonej sprawy” (art. 111 konstytucji RP). Gdy wpisywaliśmy do tekstu ustawy zasadniczej ten artykuł, nie umieliśmy sobie wyobrazić, że ten twór ustrojowy nabierze groteskowego charakteru i stanie się ofiarą takiej drwiny, jaką wydrukował „Przegląd” w poprzednim numerze, drwiny – dodam – całkiem zasłużonej. Stało się to za sprawą pewnej części członków tego grona, którzy z zaleconego im przez konstytucję śledztwa zrobili
Przedwczesne wybory – czarna wizja
Nie jestem entuzjastą pomysłu przedwczesnych wyborów do parlamentu. Prawo stanowi wyraźnie, kiedy one się mają odbywać. Sytuacja polityczna kraju nakazuje wielką rozwagę, a nie pośpiech podyktowany jakimiś niejasnymi, lecz tylko doraźnymi kalkulacjami strategicznymi. Polska scena polityczna jest dramatycznie rozkawałkowana, zaś nasze państwo potrzebuje teraz i zawsze stabilności oraz roztropnego gospodarza. Czy nowe, przedwczesne wybory mogą takiego wyłonić? Nie sądzę. Wystarczy – jak mnie się to często zdarza – pobyć choćby krótko
Wojna z narodem – nie z dyktatorem
Z pisaniem tego felietonu należało zapewne zaczekać kilka dni, lecz muszę jutro wyjechać na posiedzenie Rady Europy, a tam nie mam ani czasu, ani dobrej maszyny do pisania. Czas, o którym mówię, byłby mi potrzebny na doczekanie się wyjaśnienia sytuacji wojennej w Iraku. Moje wystąpienie w Sejmie RP w tej sprawie zostało być może źle zrozumiane i w moim biurze poselskim zaczęły dzwonić telefony z pretensjami, iż popieram tę wojnę. Przeto wyjaśniam ponownie, że jako ktoś związany od lat z ideologią i strukturami organizacyjnymi Czerwonego
Przegląd obrzydliwości
Zapiski polityczne 27 marca 2003 r. Dopiero wczoraj odnalazłem w „Przeglądzie” notatkę informującą o haniebnym zdarzeniu, którego sprawcą jest poznański szmatławiec „Wprost”. Napisano tam o mnie, że jestem „chorym człowiekiem, któremu przed posiedzeniem Sejmu wydaje się przepustkę ze szpitala psychiatrycznego i zdejmuje kaftan bezpieczeństwa”. Obrzydliwość tego ataku nie polega tylko na tym, że jest obraźliwy. Gorzej. Zawiera on naigrawanie się z pewnego faktu. Ja istotnie sporo przebywam w szpitalach, ale nie choroba psychiczna mnie męczy, lecz nowotwór. Prowadzę z nim od blisko dwóch
