Archiwum
Nie płacz, Ziobro
(Nie)sławny szeryf co rusz płacze. Nawet w czasie konferencji prasowych. Jak jakiś piłkarz, a nie były pogromca wszelkich możliwych wrogów. Dla pewności schowany za plecami służb. Nie płacz więc, Ziobro, że cię nie chcą w PiS. Bo Jarosława tym lamentem
Podejrzana Wikipedia
No i wyszło szydło z worka. Wikipedia, nazywana coraz częściej największym śmietnikiem w internecie, jest także największym słupem reklamowym. Z łamów Wikipedii korzysta, oczywiście anonimowo, coraz więcej firm reklamowych, promocyjnych, rozmaitych agencji public relations i najróżniejszych
Tłusty miś vel oligarcha
No proszę. Chodzący własnymi ścieżkami eksmarszałek Sejmu Ludwik Dorn powiedział, czym jest dla niego sławny układ. Zdefiniował go jako „sieciowe powiązanie tłustych misiów”. Zaskakująco, a może nie, jest to zbieżne z oceną Bartłomieja Sienkiewicza, jeszcze
Co warto przeczytać tego lata?
Wiesław Uchański, szef wydawnictwa Iskry Będę monotematyczny i polecę Karola Modzelewskiego „Zajeździmy kobyłę historii”. Po pierwsze, byłem akuszerem tej książki, a po drugie, autor potrafił niezwykle dojmująco i trafnie zrozumieć i opisać to, co się stało w Polsce przez ostatnie
Droga przez mękę chorych na raka – rozmowa z prof. Jackiem Jassem
– Nasi chorzy onkologiczni są prawdziwymi bohaterami, bo przejście przez ten cały proces to droga przez mękę. A nam chodzi o to, żeby państwo w miarę swoich możliwości pomogło pacjentowi w tym trudnym życiowym momencie. Nie może być tak, że chory sam musi sobie zorganizować pomoc. Wyznaczanie limitów w onkologii jest nieludzkie – mówi prof. Jacek Jassem, specjalista w dziedzinie radioterapii onkologicznej i onkologii klinicznej. Sytuację polskiej onkologii opisuje tak: – Prowadzenie badań nad rakiem utrudniają bariery biurokratyczne, które łatwo można usunąć. Wiele pieniędzy w opiece onkologicznej można wydać lepiej. Wąskim gardłem jest diagnostyka patomorfologiczna i radiologiczna. I przestrzega: – Jakieś 70% zachorowań na raka wiąże się ze stylem życia i dietą.
Na końcu wygrali Niemcy
„Piłka nożna to taka gra, w której 22 mężczyzn biega za piłką, a na końcu i tak wygrywają Niemcy” – grzechem byłoby nie przypomnieć słynnego powiedzenia dawnego futbolisty reprezentacji Anglii Gary’ego Linekera. 13 lipca było ono powtarzane we wszystkich językach świata. Niemcy z Argentyną rozegrały mecz godny wielkiego finału 20. mundialu. – Tym, co pozostanie z mistrzostw jako przesłanie dla nowych pokoleń piłkarskich, jest futbol ofensywny, futbol na tak, w którym zdobywa się wiele bramek (171 – wyrównany rekord mundialu we Francji z 1998 r.) – podsumowuje trener Jerzy Engel. – Długie utrzymywanie się przy piłce przeszło do lamusa. Wysoko zaszły zespoły potrafiące utrzymać pressing przez większość czasu w meczu, a więc przygotowanie fizyczne musi być dopracowane perfekcyjnie. Także sterowanie składem przez selekcjonerów jest interesujące. Widzieliśmy trenerów, którzy wystawili w trakcie turnieju wszystkich piłkarzy, których zabrali na mistrzostwa.
Żydowski król Lear
Był od zawsze. Jak ktoś, dzięki komu można nabrać pewności, że świat nadal istnieje. Szymon Szurmiej i jego Teatr Żydowski stały się znakami polskiego krajobrazu kultury. Trudno przyjąć do wiadomości, że ta epoka dobiegła końca. Nawet kiedy nie grał, zawsze czekano, że premierę poprzedzi jego wystąpienie (czasem robił to na koniec), w którym zwiąże pokazywany spektakl z szerszym tłem, objaśni intencje. Okazywało się wówczas, że chodzi o coś więcej niż wspomnienie przeszłości albo nawiązanie do zamordowanych żydowskich miasteczek, że chodzi o losy świata. Za każdym razem. Uznał się za spadkobiercę kultur polskiej i żydowskiej i obie pielęgnował. Z Teatrem Żydowskim objeździł Szurmiej pół świata.
Powolna śmierć monarchii
Skandale obyczajowe, korupcja i wymuszona zmiana na tronie. Autorytet hiszpańskiej monarchii kruszeje od wielu lat. Po skandalach byłego monarchy Juana Carlosa kolejny gwóźdź do „królewskiej trumny” wbija książęca para, której grozi wieloletnie więzienie za korupcję. Prestiż monarchii ma uratować syn Juana Carlosa – Filip VI. Niewielu w to jednak wierzy. Pozbawiony charyzmy ojca, ale i jego wad, przez niektórych komentatorów nazywany jest już Filipem VI Ostatnim. Od monarchii odwracają się głównie młodzi zajęci poszukiwaniem dla siebie miejsca na wyjątkowo trudnym hiszpańskim rynku pracy. Poziom bezrobocia wśród młodych Hiszpanów utrzymuje się powyżej 50%. – Chcemy powrotu republiki – deklarują.
Stambuł – przyszły raj dla zamożnych
Dynamiczny wzrost gospodarczy Turcji jest dla rządzących powodem do dumy, szczególnie dla premiera Erdoğana. Jednak oprócz dobrobytu rosną rozpacz i gniew coraz większej liczby obywateli. Społeczne koszty transformacji kraju najbardziej odczuwa Stambuł, w zastraszającym tempie tracąc swoje historyczne, wieloetniczne oblicze. Amnesty International już trzy lata temu apelowała do władz Turcji, by zaprzestały eksmisji mieszkańców Stambułu. Mimo to nadal na bruk wyrzucane są całe rodziny, by na miejscu zamieszkanych przez nich osiedli wielkie holdingi budowlane mogły wznosić wieżowce. W ten sposób znika właśnie zabytkowa dzielnica Tarlabaşı, położona w bezpośrednim sąsiedztwie słynnego placu Taksim.
Superszpieg bez matury
Na pogorszenie się stosunków na linii Berlin-Waszyngton wpłynęły wydatnie informacje, które w zeszłym roku ujawnił Edward Snowden, sugerujący, jakoby służby krajów Sojuszu Pięciorga Oczu przechwyciły połączenia milionów niemieckich obywateli, w tym Angeli Merkel. Czarę goryczy przelała informacja, że Amerykanie infiltrują również ministerstwo obrony. – To już przegięcie – skarżył się Joachim Gauck, prezydent RFN. Wydalając przedstawiciela CIA z Berlina, Angela Merkel wysłała pod adresem Białego Domu wyraźny sygnał. Sęk w tym, że to Stany Zjednoczone ustalają wytyczne w stosunkach z Niemcami. Brak kontaktu z amerykańskimi służbami byłby dla niemieckiego wywiadu większą tragedią niż ich nadużycia.
